Sjómannadagsblaðið - 01.06.1982, Blaðsíða 10

Biskupinn yfir íslandi, hcrra Pétur Sigurgeirssom
Tíl hamingju mcd daginn!
Þegar íslenskir sjómenn halda hátíð sína, er rík
ástœða fyrir kirkjuna að samfagna þeim. Af persónu-
legum kynnum mínum við sjómenn, liefi ég fundið, að
þeir eru trúmenn, ekki síður en menn úr öðrum stétt-
um þjóðfélagsins. Þótt sjómenn hafi að jafnaði ekki
aðstöðu til þess að sœkja kirkju á helgum dögum, eiga
þeir margar helgar stundir á hafi úti, og margar heitar
hænir stíga upp frá hjarta þeirra til Guðs, sem yfir
þeim vakir.
Það er að vonum, að sjómenn hugsi meira um Guð
og eigi trúarsamfélag við hann jafnvel meir en aðrir,
þar sem þeir komast í svo nána snertingu við máttug
öfl hafsins, og hafið í ógn sinni og tign talará sínu máli
til þeirra um Guð, sem skóp það.
Sjómenn kvnnast hœttum Itafsins, en þó ganga þeir
öruggir til verks. Til þess eiga þeir innri stvrk og
trúartraust. Þó að það sé aflagt núorðið að biðja upp-
hátt sjóferðabœn áður en lagt er í róður, þá hygg ég að
8 SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ
margur sjómaðurinn fari meðbœn sína íhuganum. Og
livað þá um sjómannskonuna heima eða foreldra, sem
senda son sinn lit á öldur hafsins, eða þegarfregnin um
stormana þar úti heyrist í veðurskeytum? Enginn veit
um allar þœr hljóðu, heitu bœnir, sem upp stíga til
Guðs, þegar sjómaðurinn á í hlut. Þessi hugur um
guðstraustið, kemur vel fram í sjómannasálmi Valdi-
mars Snœvarrs, en liann orti svo margt fallegt um líf
sjómannsins.
Ég er á langferð um lífsins haf
og löngum breytinga kenni.
Mérstefnu Frelsarinn góður gaf
og glaðurfer eftir henni.
Eg minnist góðs vinar úr sjómannastétt á Akureyri.
Hann var skipstjóri og sigldi öll stríðsárin. Hann sagði
mérfrá því, að hvert einasta kvöld hefði hann kropið