Eimreiðin - 01.01.1941, Qupperneq 56

42
NÝFUNDNALAND OG FJÁRHAGSHRUN ÞESS
EIMREIÐIN
fór verulega að byggjast og fólkið fór að hóa sig saman. og
finna til sín sem landsfólk og þjóð.
Frarn til þessa tíma var landið aðeins veiðistöð, þar sem
franskir og enskir sjómenn notuðu nokkrar hafnir, Frakkar
að vestan og Englendingar að austan. Frakkar réðu mestu
lengi og bönnuðu beinlínis öllum landnám. Þessu undu Englend-
ingar ekki og tóku til sinna ráða, og landnám í þeirra austur-
hluta hófst og jókst smám saman upp lír miðri seijtjándu öld.
Innflytjendur voru nærri jöfnum höndum írar og Englend-
ingar, -— út af þeim, má heita, að allir Nflendingar séu komnir.
Og þarna vestra hefur Irum og Englendingum samið vel, og þeir
hafa þarna hispurslítið blandað blóði saman og komið gott
út af þeim.
Hin gamla skipting landsins milli Frakka vestantil, sem rækt-
uðu ekkert af landi, og Englendinga, sem tóku sér bólfestu aust-
antil, en náðu smám saman öllu landinu á vald sitt, hefur orðið
örlagarík fyrir núverandi kynslóð. Englendingar fengu að visu
góðar hafnir á sínum hluta, einkum Sl. Johns, sem varð höf-
uðborgin. En þeir fengu langtum verri hlutann, hvað rækt-
unarskilyrði snertir. Eigi að siður söfnuðust þeir saman í þess-
um sínum hluta og gerðu sér að góðu eftir föngum. Nú er lcomið
á daginn, að vestur- og þó einkum suðvesturhlutinn er miklu
betur lagaðar fyrir ræktun, og mun því i framtiðinni verða
fólksflutningur þangað landi og lýð til gagns.
1 fyrstu tíð landnámsins urðu miklar skærur milli Indi-
ána (sem hjuggu eða selfluttust hingað og þangað) og inn-
flytjenda. Smátt og smátt hurfu Indíánar nálega alveg, með-
frarn fyrir það, að þeir fluttust til meginlandsins. Eins og
fyrr var sagt, eru Nfleudingar aðeins kornung þjóð —- um
300 ára aðeins — eða líkt og forfeður okkar voru í bjTjun
Sturlungaaldar. Von er að sú þjóð sé enn á bernskuskeiði, —• eða
rétt eins og ef ísland hefði fyrst verið numið um daga Guð-
brands Hólabiskups og þó mest löngu eftir dauða hans. —
Það mætti snúa þessu á annan veg og segja, að saga Nflend-
inga nái ekki lengra aftur í tímann en saga íslendinga náði á
dögum Snorra Sturlusonar. Og þessi 300 ára ævi Nflendinga
hefur ekld, að þvi er snertir mál og hátterni, gjört þá frá-
brugðnari frændum sínum á Bretlandi en íslendingar voru