Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1941, Blaðsíða 137

Eimreiðin - 01.01.1941, Blaðsíða 137
eimbeiðin SÖFNUNARSJÓÐUR ÍSLANDS 123 byrfti engan að biðja. Þetta hefði mikla þjóðfélagslega þýðingu. Sjálfstæður efnahagur eykur manndóm og dáð lijá hverjum manni. Þetta mál er svo mikilsvert, að full ástæða er til að athuga það nánar. Ég tek því fram eitt dæmi úr bókum Söfnunarsjóðsins til Slöggvunar. Árið 1913 lagði maður einn inn i erfingjarentudeildina 1000 kr. Siðan hefur engu innlagi verið bætt við, en allir vextir voru lagðir við höfuðstólinn til órsloka 1926. Siðustu æviárin varð inn- leggjandinn fyrir ýmsum óviðróðanlegum óhöppum, og að honum lótnum reyndist dánarbúið ekki eiga fyrir skuldum. Innstæðan í eefingjarentudeildinni kom ekki til skipta, þvi að með þvi að vera löglega komin inn i deildina, var hún orðin þjóðareign, þó með þeirri kvöð, að erfingjar frá kyni til kyns eiga rétt á hálfúrn ársvöxtum. Síðan við árslok 1926 liefur ekkja maunsins tekið árlega út helming vaxtanna, enda liaft þess fulla þörf. Við siðustu áramót var höfuð- stóllinn orðinn fullar 2950 kr., en út hafa verið greiddar af vöxtuln alls röskar 950 krónur. Oðru hverju liafa menn spurt mig um, hvað liæft væri i þvi, sem þeir hefðu lieyrt, að Eiríkur, bróðir minn, hefði liaft áhuga á þvi að útrýma fátæktinni úr landinu og hann hefði talið þetta vinn- andi verk. Ég lief getað svarað því, að þetta væri rétt, og menn auð- vitað spurt, hver ráð væru til þess. Mér hefur verið auðvelt um svar, því að mál þetta er mér vel kunnugt. Ráð Eiríks var það, að seni allra flestir landsmenn notuðu erfingjarentudeildina. Hann varð fyrir sárum vonbrigðum yfir þvi, live tómlátir menn voru um hana. Hann hafði litið of björtum augum á hugsanaþroska og þjóðrækni landsbúa. Fleslir liafa látið sér fátt um ráðið finnast. Það mundi Helzt til seinvirkt, eilífðin mundi trauðla endast til þess að koma þessu á nokkurn rekspöl. Það má satt vera, að seinagangur verði á ’nalinu, og svo hefur það reynzt liingað til. Enda engin von til, að slikt þrekvirki sem það að gera alla landsmenn efnalega sjálfstæða verði unnið í einum svip. Hve fljótt það tekst, fer að öllu eftir því, hvernig eða livort að þvi er unnið, en æskilegt væri, að áhugi gæti vaknað á þessu mannúðar- og lnenningarmáli. Eirikur gerði s,tt i þessa ótt. Hann ákvað, að helming vaxta af minningarsjóði þeim, sem ber nafn lians, verði úthlutað sem verðlaunum til þeirra, sem leggja fé i erfingjarentudeildina. Fyrirfarandi ár liefur vaxta- helmingur þessi verið kringum 30% af árlegum innlögum í deildina, °g hafa þá verðlaunin verið sæmileg viðbót við þau og um leið hvöt til innlaga. Annars er það komið undir vilja og áhuga þjóðarinnar, hve fljótt erfingjarentudeildin getur orðið að almennu gagni. Þá væri vel, ef menn almennt tækju sig til og legðu dálitinn skerf inn
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.