Eimreiðin - 01.04.1948, Qupperneq 29

eimreiðin
HVAÐ LÍÐUR ÞJÓÐRÆÐINU?
109
það. En fleira kemur til aögunnar, sem veldur því, að ekki er
8ama hver maðurinn er.
Þessi ákvörðun yrði oss sízt til álitshnekkis, eins og komið
er- Hún mundi reisa við traust vort bæði innan lands og utan,
líkt og sjúklings, sem hefur vit á að leita heldur læknis við
hættulegum kvilla en láta hann magnast.
Ekki er rétt að dyljast þess, að þetta yrði fjárliagslegt valdboð,
8em einnig hlyti að grípa inn á önnur svið. En þetta yrði lang-
samlega aðgengilegasta lausnin, sem unnt er að fá á því van-
SÆmdarástandi, sem þjóðin er nú komin í á sviði stjórnmála og
fjármála.
Ef taugastríð flokkanna yrði þannig afnumið um nokkurra
ara skeið, sem og gæti orðið framlengt, ef þyrfti, mundi vinnast
'Hrmætur tími til nytsamra verka. Og þjóðin mundi finna sjálfa
81g aftur í rólegu starfi og hugsun um sinn hag. Margur þreyttur
Ookksþjarkurinn yrði allshugar feginn og fyndi miklu fargi af
létt, en þeir einir streitast á móti, sem farnir eru að láta sig
'lreyma um einræði, sem þeir kunna betur við að taka sjálfir
e3a þvinga sér út umboð fyrir eftir reglum, sem nú eru mjög í
tízku.
Umboðsleg neyðarstjórn eins og hér er stungið upp á, yrði alveg
þjóðræðileg ef hún yrði t. d. sett með þjóðarsamþykki. Þannig
er ákvæði um einræðilegt neyðarumboð sjálfsagt í hverja
Pjoðveldisstjórnarskrá. Neyðarstjórn er í rauninni ágætur skóli
^yrir hverja þjóð — og sporið þaðan stutt inn í frjálst þjóðveldi.
Hið lýðræðilega málspartastjómfar vort sýnir enn enga hneigð
til að tryggja annað en að hér ríki áframhaldandi flokkasjálf-
óæmi. En þróunarstefna þess er sú, að útgjöldin vaxa án tillits
td getunnar til að standa undir þeim. — Þingið viðurkenndi að
y,8u me3 stofnun Fjárhagsráðs, að knýjandi nauðsyn væri nú
, nyrri yfirstjórn fjármálanna, en spillti þegar í stað öllu trausti
a i'ugmyndinni með þ ví að skipa venjulega ábyrgðarlausa nefnd
með umboðsmönnum flokkanna, í stað þess að skipa einn ábyrgan
nann með umboði frá þjóðinni. — Samkvæmt framanskráðri
igreiningu var liér um að gera lýðrœðilega lausn eða þjó3-
r®ðiZ
e£« — og valin sú fyrri.