Eimreiðin - 01.10.1953, Page 42

278
Á AUSTURLEIÐUM ENN
EIMREIÐIN
Stakkahlíð þekkja allir Austfirðingar. Hann hýr á jaðri „skriðu
Loðmundar gamla“, hefur stórt tún, beitiland gott og grösugar
engjar. Æðarvarp er nokkurt, m. a. í upphlöSnum varphólma
á söndunum niður við sjóinn. Hefur mikið grjót verið flutt i
þennan hólma og annan minni við tjörn skammt neðan við
túnið. Rétt innan við hólana eru margar tjarnir og sumar djúpar,
bryddar tjarnastör, en síkjamari vex lengra úti í þeim. Þar er
líka gulstararhólmi girtur hvítri ræmu af reiðingsgrasi (sem
Norðmenn og Krístmann skáld kalla vatnasmára). Seyðið af
jarðstöngli jurtarinnar — mýrakólfsins — þykir gott við maga-
kvillum.
Skammt innan við Stakkahlíð liggur Klyppsstaður, prests-
setrið forna. Stendur þar lítil 80—90 ára gömul timburkirkja,
en sjaldan mun messað nú orðið, það gerir mannfæðin í sveit-
inni. Bæjarhús eru steinkumbaldi, heldur hrörlegur, en góð bú-
jörð er Klyppsstaður jafnan talinn. Var nýflutt þangað fólk fra
Seyðisfirði. Fénaður verður vænn, og ræktunarskilyrði eru góð
eins og hvarvetna í Loðmundarfirði. Ljómandi fagrar blóma-
brekkur liggja innan við ána, sem steypist í fossum í hamragih
fram af brúninni við Álfasteina, rétt ofan við bæinn, og kvísl-
ast síðan um engjarnar fyrir neðan. Kafgras var á túni. Kjarri
vaxinn Olfsstaðahálsinn blasir við nokkru innar. Þykir þar af-
bragðs sauðland, samanber orðtakið gamla: „Það vildi ég, að ég
væri orðin spjaraær í Úlfsstaðahálsi.“ Munu bæði dilkar og
spjaraær verða þar furðu vænar, enda er haglendið hið bezta.
Kjarrið er lágt, með stórum, gráum loðvíðibreiðum hér og hvar,
líkt og á þingeysku heiðunum. Innan um vaxa gulvíðirunnar,
brönugrös og hávaxnir undafíflar á víð og dreif og mannhæðar
háar reynihríslur, flestar í röð upp og niður hlíðina. Aðalbla-
berjaland mikið er í kjarrinu. Víða er allt blátt af blágresi og
bláklukku, og sums staðar sér í skjaldburknabrúska og smágerð
hvít blóm sjöstjörnunnar. Beitilyngið leggur til rauða litinn-
Er þarna óvenju hlýlegt og búsældarlegt. Telur Þóroddur Guð-
mundsson, rithöfundur, óvíða fegurra land yfir að líta, en hainr
hefur ferðazt hér og fundið margt fágætra jurta. Mun mega
hafa stórt bú á Hlfsstöðum. Þar er nýlegt steinhús og vel um
búið. En fámennið er til baga, þrennt í heimili, og næsti baer
fjTÍr innan, Bárðarstaðir, í eyði. Þóttu þeir samt landkostajörð.