Eimreiðin - 01.10.1953, Blaðsíða 54

290
KALlGÚLA OG MUSTERIÐ 1 JERÚSALEM
EIMREIÐIN
en í raun og sannleika hefði hann með þessu egnt reiði Guðs gegn
sjálfum sér.
n.
Kajusi þótti heldur súrt í brotið, ef Gyðingum ætti að haldast
uppi óhegnt að sýna honum lítilsvirðingu einir allra þjóða. Hann
sendi því Petróníus1) austur, gerði hann að landsstjóra í Sýrlandi
i stað Vítellíusar og skipaði honum að halda með her manns inn
í Gyðingaland. Ef Gyðingar féllust á, að líkneskja hans væri reist,
átti hann að koma henni fyrir í musteri Guðs. En ef þeir þver-
skölluðust, átti hann að sigra þá í ófriði og reisa því næst líkneskj-
una.
Petróníus brá við þegar, tók við völdum í Sýrlandi og bjóst til
þess að framkvæma skipun keisarans. Safnaði hann öllu því liði,
er hann gat fengið eystra, tók auk þess tvo rómverska herskara
og gekk á land í Ptolemais2) með allt þetta lið. Sat hann þar um
veturinn og bjó allt undir herferð næsta vor. Hann ritaði keisar-
anum bréf, þar sem hann skýrði bæði frá því, sem hann hefði
gert, og því, sem hann ætlaði að gera. Keisarinn lofaði hann fyrir
dugnaðinn og bauð honum að halda áfram og hefja vægðarlaust
ófrið, ef Gyðingar hlýddu ekki skipuninni.
En nú komu tugþúsundir Gyðinga til Petróníusar, þar sem hann
sat í Ptolemais, og sárbændu hann, að hann neyddi þá ekki til
þess að brjóta lögmál forfeðranna eða breyta gegn því.
„En ef þú,“ sögðu þeir, „ert staðráðinn í því að reisa þetta
líkan keisarans í musterinu, þá dreptu oss fyrst og framkvæmdu
því næst áform þitt. Því að meðan vér höldum lífi, getum vér
ekki látið það við gangast, sem forboðið er af löggjafa vorum,
og forfeður vorir hafa lýst það hina æðstu dyggð að veita öllu
slíku mótspyrnu.“
En Petróníus varð þeim gramur og mælti: „Ef ég væri sjálfur
keisarinn og gæti farið fram að eigin vild og hefði ákvarðað þetta,
sem þér ræðið um, þá hefðu þessi orð yðar vissulega átt erindi til
mín. En nú hefur keisarinn sent mér skipun, og mér ber að hlýða .
boðum hans skilyrðislaust, því að óhlýðni við boð hans mun kosta
mig dauða og tortímingu á svipstundu."
Þá svöruðu Gyðingarnir: „Þar sem þú, ó Petróníus, ert stað-
ráðinn í því að óhlýðnast ekki bréfum keisarans, þá erum ver
staðráðnir í að óhlýðnast ekki vorum herra, lögmálinu. Vér erum
1) Hinn sami, sem um getur í skáldsögunni Quo Vadis.
2) Sama borg og Acre, norðan við Haifaflóa.