Eimreiðin - 01.10.1953, Blaðsíða 63

eimreiðin
MÁTTUR MANNSANDANS
299
orku sinni í ákveðnar áttir. Árangurinn af þeim tilraunum
rejmdist furðulegur. Meðal annars var hún látin beina hugan-
um að manni þeim, er myndin var af, sem hún hélt á, og síðan
skipað að magna hugsun mína til þessa sama manns, en um
leið einbeitti ég huganum að mynd hans. Ég skipaði miðlinum
að beina til mannsins hugsanamóti af líkama mínum og sér-
staklega augunum. Fyrir mér vakti að reyna að senda tvííara
^tinn þessar þrjú hundruð mílur til mannsins, sem myndin var
af. Ég vissi vel, að hvorki tíma nú rúms gætir í geðheimum.
Árangurinn af þessari tilraun kom skjótlega í ljós, er ég lét
aðra persónu falla í djúpan dásvefn og sagði henni að skýra frá
öllu því, sem hún sæi gerast á heimili mannsins í þrjú hundruð
Riílna fjarlægð. Hún hóf þegar að skýra frá, hægt og rólega:
»Hann skimar í kring um sig í herberginu.------------Það er
eins og hann hafi orðið var við kuldagust, en þó skilur hann
ekkert í þessu, því þama í herberginu getur ekki verið um
neinn kaldan loftstraum að ræða, finnst honum.“ Kuldastraum-
Urinn, sem maðurinn varð var, kom af sálrænum orsökum,
svipuðum þeim, er vart verður kuldastraums á tilraunafundum,
þegar viss fyrirbrigði gerast þar. Sjónarvottur minn skyrði svo
frá, að maðurinn hefði nú þotið upp úr stólnum, sem hann
Sat á, og einblínt beint fram fyrir sig, taugaóstyrkur og hálf-
lamaður, hefði hann nú séð mig óljóst, en skýrt í augu mér.
Éétt á eftir hrópaði sjónarvottur minn: „Nú hefur hann tekið
til fótanna og rýkur í ofboði út úr herberginu."
Um leið gerðist nokkuð harla athyglisvert: dáleidda konan
þaut á fætur og reyndi að hlaupa á eftir manninum, sem var
* þrjú hundruð mílna fjarlægð, sýndi þannig verkan geðlíkam-
ans á holdslíkamann, jafnvel þótt um mikla vegalengd væri að
ræða.
Sú, sem hafði verið sjónarvottur minn að hinum fjarlæga
atburði, lýsti nú nánar hvernig maðurinn hefði séð augu mín
°g síðan andlit mitt allt mjög greinilega, svo sem væri það lýs-
andi, síðan lagt á flótta út úr herberginu og fengist ekki til að
tiira þangað inn aftur þessa nótt. Síðar staðfesti vitni í húsinu,
að þessum atburðmn, að þeir hefðu gerzt eins og fyrir mér
var lýst.
Lesendurnir sjá, að í þessum kafla skýri ég ekki frá öðru en