Eimreiðin - 01.10.1953, Síða 58

294
KALlGÚLA OG MUSTERIÐ I JERÚSALEM
eimreiðin
því í móti. Þetta ritaði hann Kajusi meðal fjölda annarra hluta,
er allir áttu að telja honum hughvarf og reyna með öllu móti
að fá hann ofan af því að láta tugþúsundir manna ganga iðju-
lausa í örvæntingu. Og ef þeir væru drepnir (því að án ófriðar
létu þeir ekki óvirða lögmál sitt og helgidóm), missti hann allan
skatt frá þeim, og hlyti auk þess bölvun allra um aldir. Auk þess
hefði Guð þeirra tekið fast í taumana með þeim og það svo, að
ekki yrði efast um.
Þetta gerði nú Petróníus.
VII.
En Agrippa konungur bjó um þessar mundir í Rómaborg og
komst í innilegri og innilegri vináttu við Kajus. Og eitt sinn
bauð hann keisaranum til kvöldveizlu, og lagði sig fram um að
taka öllum öðrum fram, bæði að veitingum og öllu því, er Kajusi
mætti bezt getast að. Já, svo langt skaraði hann fram úr öllum
öðrum í þessu efni, að jafnvel keisarinn gat ekki jafnazt á við
hann, hvað þá komizt fram úr honum (svo mikla alúð hafði hann
lagt við undirbúning allan og svo miklu til kostað, til þess að
vera öllum öðrum fremri og ávinna hylli Kajusar). Kajus dáðist
mjög að kurteisi hans og höfðingsskap, að hann skyldi leggja
sig svo allan fram honum til heiðurs og ánægju, jafnvel fram
yfir það, sem hann hafði efni á, og nú vildi hann með engu
móti standa Agrippu að baki að örlæti og vinarhótum. Því var
það, að þegar Kajus var orðinn vel hreifur af víni og í betra
skapi en venjulega, drakk hann Agrippu til og mælti:
,,Ég hef lengi vitað, hve mikla lotningu þú berð fyrir mér og
hve einlægur vinur minn þú ert. Það sá ég bezt, er þú settir
sjálfan þig í mikla hættu af þeim sökum, meðan Tíberíus sat að
keisarastóli. Og engan hlut hefur þú nú til sparað til þess að
sýna hugarþel þitt til vor, jafnvel fram yfir getu þína. Nú væri
það lítilmannlegt af mér, ef ég léti þig komast fram úr mér að
velgjörðum. Ég vil því endurgjalda þér að fullu allt það, sem þú
hefur fyrir mig gjört og á hefur brostið af minni hálfu. Því að
allt það, sem ég hef veitt þér fram að þessu, og gjafir geta heitið,
er ekki nema smáræði. Allt, sem þú vildir óska þér og þér mætti
til ánægju verða, stendur þér nú til boða, og það skal þér veitt
verða með gleði, eins langt og vald mitt nær.“
Þetta mælti Kajus við Agrippu og þóttist viss um, að hann
myndi fara fram á stórt land til yfirráða eða tekjur af ákveðnum
borgum. En þó að hann hefði áður ráðið við sig, hvaða ósk hann