Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1953, Side 30

Eimreiðin - 01.10.1953, Side 30
266 ÞAÐ ÞYRFTI AÐ PRESSA BUXURNAR eimreibin soðna síld möglunarlaust í miðdegisverð í dag og gert uppreisn gegn henni, ef hún kemur aftur á morgun. Það var öðru nær, en að ég sæi eftir sjálfum mér að fara úr buxunum. Svo ofl sem vera skyldi. Mér varð þegar ljóst, að hér var annað og hættulegra á ferðinni. Þetta var alvarleg árás á grundvallar' reglur mínar, og þær skoðaði ég sem hluta af minni eigin per- sónu. Og var ekki líka heil himinvídd á milli hugmyndar minnar um hina fullkomnu hjónabandssælu, sem var í þvi fólgin, að hin fyrir hjónaband langþráða og eftir hjónaband heittelskaða eiginkona færi mjúkum höndum sínum um allt innan heimilis- ins, svo að betur mætti fara, svo að eiginmaðurinn í tilbreyt- ingarleysi vinnu sinnar gæti lifað í eilífri tilhlökkun til þeirrar stundar að koma heim í þessa litlu paradís, og svo að hinu leytinu á veruleikanum, að vísu fullum af blíðum orðum og heitum tilfinningum, — guði sé lof fyrir það, —• en tómum að um- hyggju, forsjá og natni? Vertu nú hreinskilinn. Fyndist þer það ekki svipað og rúgbrauð án smjörs eða saltlaus súpa? Fyrst þegar ég hef minnt á það, beðið um það, þá er gripið til fram- kvæmda og það á auga-lifandi-bragði, taktu eftir því, til að hægt sé að lifa áfram óáreittur í hinum indæla heimi umhyggju- leysisins. Nei, mér varð þegar Ijóst, að hér varð að grípa til skjótra ráða. Annaðhvort varð ég að gefa upp alla vörn og fylgja mínuin sjálfstæða persónuleika til grafar eða að reyna að sveigja áhuga og vilja Ninu, konunnar minnar, inn á brautir hugsjóna minna. Það má hver lá mér það, sem vill, að ég valdi hið síðara. En það var ekki létt verk, trúðu mér til. Ég er hvorki klerkur ne kennimaður. Og ég hafði yfir höfuð ekki hugmynd um, hvernig maður bæri sig að við slíkt. Það eina, sem ég vissi, að ég mátti ekki gera, af því að ég hafði blátt áfram rekið mig á það, var að tala um þetta við hana og biðja hana að sjá um þessa hlið heimilisins. Þetta var nefnilega í augum Nínu auðvirðilegustu smáatriði í samanburði við hina heilögu ást. En þó voru þau smáatriði nægileg til að sýna eigingirni mína og sérhlifni, ef ég minntist á þau. Ég held að þetta hafi kostað mig mánaðarheilabrot, fyrir utan það, að við urðum nú iðuglega að vinna til klukkan 7 á skrif-

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.