Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1956, Qupperneq 38

Eimreiðin - 01.07.1956, Qupperneq 38
190 EIMREIÐIN aftur. „Hvað ætli ég verði lengi að venja mig á að tala aftur, ef ég slepp úr þessari prísund?“ hugsaði ég með mér. En svo kom yfir mig bylgja af sorg og allsleysi. Hvern fjandann var ég að flækjast þetta upp í fjöll og svartar óbyggðir? Aldrei hafði ég verið hrifinn af snjó og grjóti. Svei því! Loks var komið í áfangastað, og fólk fór út úr strætisvagn- inum gamla, sem hafði dugað langt fram yfir allar vonir- Þar var fólk fyrir, — í sæluhúsum og í tjöldum, en veðrið var dásamlegt og sama hvar maður lá í svefnpoka, inni eða útx. Hlýtt og lygnt veður, eins og það getur bezt orðið, og þá er mikið sagt. Bezta veður á íslandi er gott, svo gott, að því verð- ur ekki með orðum lýst. Ég tók poka rninn og mal, fór dálítið afsíðis og fékk mér bita. Rökkur var að færast yfir, og þrátt fyrir ævilanga andúð á öræfum lands míns, þvert ofan í alla rómantík og hrika- fegurð þessa hrjósturlands, gat ég ekki annað en hrifizt af fegurð þessa kvölds — kyrrð og mikilleika fjallanna. Það dimmdi óðum. Tunglið var ekki komið upp, roði sól- ar smádofnaði á fannbreiðum jöklanna. Nú var einnig að koma sólarlag þar uppi. Rétt um miðnætti, þegar dimmt var orðið, reis ég á fæt- ur og rölti frá sæluhúsinu og tjöldunum. Ég heyrði í fjarska árnið og stefndi þangað. Ef til vill var þar foss, langt í burtu. Brátt varð kyrrðin alger, nema þessar fáu, rólegu raddir náttúr- unnar. Mér vár merkilega rótt í skapi. Harmur minn og hugar- trylling fjarlægðist, og ég var altekinn af þægilegri þreytu. Það bjannaði af tungli yfir jöklinum. í sama bili kom einhver á móti mér í myrkrinu. Hár og grannur, staðnæmdist beint frammi fyrir mér — það var hún. Hún hélt á gráu peysunni á handleggnum, var nú í hvítri peysu — ermalausri. Umsvifalaust lét hún gráu peysuna falla til jarðar, — fyrsta rönd mánans kom upp yfir jökulinn, og kalt, mjúkt skin hans féll á fölt andlit stúlkunnar. Svo vafði hún handleggjunum um háls mér og þrýsti sér upp að mér, öllum líkama sínum, grönnum og mjúkum. Og allur minn tregi, öll mín sjúklega sorg og þrá eins og leystist upp og sameinaðist þeiiri hjartasorg og söknuði eða
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92

x

Eimreiðin

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.