Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1956, Síða 52

Eimreiðin - 01.07.1956, Síða 52
204 EIMREIÐIN íslenzkt landslag og náttúra dæmt eftir eigin verðleikum, en ekki eftir illviljuðum og ósanngjörnum samanburði. Augað lærir smám saman að gleðjast yfir hinum fagra bláma uppi yfir jökulbungunni — og hinum mjúku línum hálsa og heiða, hinni sérkennilegu lögun fjallanna og hinni geysilegu fjar- vídd vatnanna og ánna. Jafnvel gróðurleysið gleymist að lok- um. Það var vel að orði komizt, þegar sagt var, að hraunin væru skógar íslands, „skógar fjallanna bláu, sérstæð tegund gróðurs, sem aðeins bar blóm einu sinni og varð síðan að steini“. Ófrjósemi og herkja þeirrar náttúru og þess landslags, sem mætir manni við komuna til íslands, hlýtur þegar í stað að vekja með manni djúpa aðdáun og virðingu fyrir því fólki, sem tekizt hefur að skapa sér lífsviðurværi og merkilega menn- ingu í svo harðúðugu og hrjóstrugu umhverfi. Hver einasti símastaur — og þeir liggja heim að afskekktustu bæjum — hefur verið innfluttur. Vegurinn, sem liggur umhverfis fjörð- inn, þarfnast meiriháttar viðgerða á hverju vori, þegar eyði- legging vetrarfrostanna kemur að fullu í ljós. Þegar byggt et hús í Reykjavík, hefur hvert einasta tandur og tetur í þH> að undanskildu vatninu, sandinum og mölinni í steinsteyp- unni, verið keypt frá framandi löndum. Þá er ég kom norður í Hrútafjörð, varð mér eftirminni- lega Ijós sú festa og atorka, sem þarf til þess að byggja sér bu og rækta sér jarðarskika í þessu hrjúfa og óþjála umhverfi- Þegar við gengum upp hina síhækkandi hálsa og brekkur fyrir ofan Stað, þurftum við oft að setjast á stein til þess að kasta mæðinni og láta líða úr þreyttum öxlum og baki. Hm- um megin fjarðarins og dalsins upp af honum stóðu mörg lítil býli, með svo sem einnar eða tveggja enskra mílna millj' bili, og í kringum hvert þeirra var ræktað land, hér um bil ein eða tvær ekrur að stærð. Hvað í ósköpunum gat — ein' hvern tíma í fyrndinni — komið harðgerðum landnema til þess að segja við sjálfan sig: „Hér vil ég reisa bú mitt; og hér mun ég neyða þessa norðlægu jörð til þess að láta undan valdi mannsins og lúta yfirráðum hans?“ Þau augu, sem &á því að þau litu ljós dagsins hafa vanizt suðrænni sól, hljóta
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92

x

Eimreiðin

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.