Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1956, Síða 60

Eimreiðin - 01.07.1956, Síða 60
212 EIMREIÐIN þeir þurfa að gegna skyldustörfum í höfuðborginni. Ég hef setið rnarga skemmtilega máltíðina í hinu óvenjulega and- rúmslofti staðarins, en ég vildi, að stjórnendur veitingasalar- ins gerðu sér það ljóst, að jafnvel á íslandi er óhætt að loka fyrir hitann um sumartímann. Já, blessuð Borgin! Bók þessi á að fjalla um íslenzka fugla. Það er því tínai til þess kominn, að minnzt sé örlítið á fuglana í Reykjavík. Þar eru engir spörfuglar. Þetta er Englendingum, sem til borg- arinnar koma, nokkurt undrunarefni. Að vísu má finna þar nokkrar maríuerlur og skógarþresti, einkum í kirkjugarðin- um, en þessir fuglar eru fáir. Fugl Reykjavíkur er krían, eins og vera ber í þessari borg norðurhafsins. Litli hólminn í Tjörninni er hvítur fyrir kríum, en fáeinar tamdar stokk- endur reyna af veikum rnætti að ná þarna fótfestu. Þær standa einnig á steinbrúninni umhverfis Tjömina og reyna að sýn- ast hinar tígulegustu og láta eins og ekkert sé, þannig, aó hin fágaðasta dúfa í Hyde Park gæti verið hreykin af. Öllu betur tókst þó einni kríunni, sem sat á bifreiðastæðinu á Þingvöllum og hreyfði sig hvorki fyrir mönnum eða farar- tækjum, en hellti skömmum sínum yfir hvern þann, sem dirfðist að koma of nálægt henni, en kríur eru hreinustu snillingar í því að skammast, eins og við vitum. Tjörnin og túnin þar í kring, ásamt einu litlu birkirjóðn, dregur til sín aðra fugla. Svanirnir þar eru vængstýfðir. Vað- fuglarnir, sem þangað koma á hverju vori, eru hins vegar villtir. Þegar Englendingur einn sá heilan flota af óðinshön- um með rauða bringu koma siglandi á móti sér, flaug lionunr í hug, hver áhrif það myndi hafa, ef jafnstór hópur þessara fugla heimsækti tjörnina í Hyde Park í Lundúnum. Á íslandi virtist enginn gefa þessu neinar sérstakar gætur, því að þar er þessi yndislegi litli fugl jafnalgengur og hann er sjald- gæfur í Bretlandi. Spóar, heiðlóur og stelkir spígsporuðu um túnin, en hurfu fljótt inn í birkilundinn, þegar þeim þótti við gerast of nærgöngulir. Það er aðeins með því að fara utan, að fuglafræðingurinn lærir að meta sína eigin fugla og skoðar þá í réttu ljósi. Við höfnina eiga fuglarnir auðvitað einnig sína fulltrua* Krían er hvarvetna, alltaf tilbúin að stinga sér eftir sílum
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92

x

Eimreiðin

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.