Eimreiðin - 01.07.1956, Blaðsíða 60

212
EIMREIÐIN
þeir þurfa að gegna skyldustörfum í höfuðborginni. Ég hef
setið rnarga skemmtilega máltíðina í hinu óvenjulega and-
rúmslofti staðarins, en ég vildi, að stjórnendur veitingasalar-
ins gerðu sér það ljóst, að jafnvel á íslandi er óhætt að loka
fyrir hitann um sumartímann. Já, blessuð Borgin!
Bók þessi á að fjalla um íslenzka fugla. Það er því tínai
til þess kominn, að minnzt sé örlítið á fuglana í Reykjavík.
Þar eru engir spörfuglar. Þetta er Englendingum, sem til borg-
arinnar koma, nokkurt undrunarefni. Að vísu má finna þar
nokkrar maríuerlur og skógarþresti, einkum í kirkjugarðin-
um, en þessir fuglar eru fáir. Fugl Reykjavíkur er krían, eins
og vera ber í þessari borg norðurhafsins. Litli hólminn í
Tjörninni er hvítur fyrir kríum, en fáeinar tamdar stokk-
endur reyna af veikum rnætti að ná þarna fótfestu. Þær standa
einnig á steinbrúninni umhverfis Tjömina og reyna að sýn-
ast hinar tígulegustu og láta eins og ekkert sé, þannig, aó
hin fágaðasta dúfa í Hyde Park gæti verið hreykin af. Öllu
betur tókst þó einni kríunni, sem sat á bifreiðastæðinu á
Þingvöllum og hreyfði sig hvorki fyrir mönnum eða farar-
tækjum, en hellti skömmum sínum yfir hvern þann, sem
dirfðist að koma of nálægt henni, en kríur eru hreinustu
snillingar í því að skammast, eins og við vitum.
Tjörnin og túnin þar í kring, ásamt einu litlu birkirjóðn,
dregur til sín aðra fugla. Svanirnir þar eru vængstýfðir. Vað-
fuglarnir, sem þangað koma á hverju vori, eru hins vegar
villtir. Þegar Englendingur einn sá heilan flota af óðinshön-
um með rauða bringu koma siglandi á móti sér, flaug lionunr
í hug, hver áhrif það myndi hafa, ef jafnstór hópur þessara
fugla heimsækti tjörnina í Hyde Park í Lundúnum. Á íslandi
virtist enginn gefa þessu neinar sérstakar gætur, því að þar
er þessi yndislegi litli fugl jafnalgengur og hann er sjald-
gæfur í Bretlandi. Spóar, heiðlóur og stelkir spígsporuðu um
túnin, en hurfu fljótt inn í birkilundinn, þegar þeim þótti
við gerast of nærgöngulir. Það er aðeins með því að fara
utan, að fuglafræðingurinn lærir að meta sína eigin fugla
og skoðar þá í réttu ljósi.
Við höfnina eiga fuglarnir auðvitað einnig sína fulltrua*
Krían er hvarvetna, alltaf tilbúin að stinga sér eftir sílum