Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1956, Side 66

Eimreiðin - 01.07.1956, Side 66
218 EIMREIÐIN kurt og pí hverja einustu nótt? Hvað geturðu þá lieimtað meira?“ En hún vildi, að hann byði henni út með sér, hún vildi fá föt, hún vildi ferðast; hún vildi ekki vera eins og þessar al- múgakonur í námudalnum, sem aldrei komu út fyrir hússins dyr, nema þegar þær skruppu í búðir eða fóru til kirkju. Þau höfðu rifizt og skammazt. En þessi tvö ár höfðu nægt til að yfirbuga hana. Dalurinn var fyrir karlmennina, — drykkju- krár, tímadrepsstofur, hundaveðhlaup og knattspyrnuvelli'', — allt var þetta eingöngu fyrir karlmennina. „Fyrirtækið greiðir yður áreiðanlega skaðabætur, það tel ég vafalaust,“ sagði herra Rowland til að segja eitthvað. Hann hugði, að það værir lyrir lostið og hinar margvíslegu aðsteðj- andi áhyggjur, að augnaráð hennar varð svo fjarrænt. „Hvað miklar?" Herra Rowland velti vöngum. „Það þarf nú að fara fram rannsókn og gera sanminga áður en það kemst í lag.“ Dapurleiki atburðanna gerði hann þreytu- legan og fölan ásýndum, en margra ára reynsla af námu- slysum liafði liert liann. Svo var guði fyrir að þakka, að kona Sams tvífingraða missti ekki taumhald á geðsmunum sínum, eins og svo mörgum konum hætti við, þegar svona stóð a, einkum þeim yngri. Hann reis seinlega úr sæti sínu til að halda áfram ferð sinni og tilkynna hinum tveim ekkjunum Jressa harmafregn. Mennirnir lágu í sinni myrku gröf — leyst- ir frá sorgum þeirra lifandi. Megan Pugh var skynsöm. Hún var ekki að krefjast þess, að það yrði að finna J^á látnu og fá þeim legstað í vígðri mold. Megan læsti útidyrunum á hæla honum. Hún vildi vera laus við samúðarheimsóknir nágrannanna. Það var svo margt, sem nú krafðist rækilegrar umhugsunar. Hún var að öllu leyti óbundin. Ekki voru börnin til að aftra henni. Þeir voru liðnir, Jjessir eyðidagar. Morguninn eftir var hún árla á fótum, og um hálftm leytið hafði lnin tekið sér sæti í einum af sporvögnunum, sem héldu uppi ferðum á milli námuhverfanna í dalnum- Júlísólin skein í heiði. Það mundi verða dásamlegt að dveljast úti við hafið, ef Jressi blessuð blíða héldist.

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.