Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1956, Qupperneq 66

Eimreiðin - 01.07.1956, Qupperneq 66
218 EIMREIÐIN kurt og pí hverja einustu nótt? Hvað geturðu þá lieimtað meira?“ En hún vildi, að hann byði henni út með sér, hún vildi fá föt, hún vildi ferðast; hún vildi ekki vera eins og þessar al- múgakonur í námudalnum, sem aldrei komu út fyrir hússins dyr, nema þegar þær skruppu í búðir eða fóru til kirkju. Þau höfðu rifizt og skammazt. En þessi tvö ár höfðu nægt til að yfirbuga hana. Dalurinn var fyrir karlmennina, — drykkju- krár, tímadrepsstofur, hundaveðhlaup og knattspyrnuvelli'', — allt var þetta eingöngu fyrir karlmennina. „Fyrirtækið greiðir yður áreiðanlega skaðabætur, það tel ég vafalaust,“ sagði herra Rowland til að segja eitthvað. Hann hugði, að það værir lyrir lostið og hinar margvíslegu aðsteðj- andi áhyggjur, að augnaráð hennar varð svo fjarrænt. „Hvað miklar?" Herra Rowland velti vöngum. „Það þarf nú að fara fram rannsókn og gera sanminga áður en það kemst í lag.“ Dapurleiki atburðanna gerði hann þreytu- legan og fölan ásýndum, en margra ára reynsla af námu- slysum liafði liert liann. Svo var guði fyrir að þakka, að kona Sams tvífingraða missti ekki taumhald á geðsmunum sínum, eins og svo mörgum konum hætti við, þegar svona stóð a, einkum þeim yngri. Hann reis seinlega úr sæti sínu til að halda áfram ferð sinni og tilkynna hinum tveim ekkjunum Jressa harmafregn. Mennirnir lágu í sinni myrku gröf — leyst- ir frá sorgum þeirra lifandi. Megan Pugh var skynsöm. Hún var ekki að krefjast þess, að það yrði að finna J^á látnu og fá þeim legstað í vígðri mold. Megan læsti útidyrunum á hæla honum. Hún vildi vera laus við samúðarheimsóknir nágrannanna. Það var svo margt, sem nú krafðist rækilegrar umhugsunar. Hún var að öllu leyti óbundin. Ekki voru börnin til að aftra henni. Þeir voru liðnir, Jjessir eyðidagar. Morguninn eftir var hún árla á fótum, og um hálftm leytið hafði lnin tekið sér sæti í einum af sporvögnunum, sem héldu uppi ferðum á milli námuhverfanna í dalnum- Júlísólin skein í heiði. Það mundi verða dásamlegt að dveljast úti við hafið, ef Jressi blessuð blíða héldist.
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92

x

Eimreiðin

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.