Eimreiðin - 01.05.1962, Qupperneq 67

E L D U R
Eftir
Isaac Bashevis Singer.
£g þarf að segja þér sögu. Hún
er ekki tekin úr bók. Hún kom
jyrir mig sjálfan. Ég hefi haldið
PH leyndu, öll þessi ár, en nú veit
eg. að ég muni aldrei framar fara
uandi út úr þessu fátækraheim-
Ji' Ég mun verða fluttur beint
^ðan til húss þeirra dauðu. Og
cg vil að sannleikurinn verði heyr-
kunnur. Ég hefði viljað, að
^abbíinn og elztu menn bæjarins
,lefðu komið hingað og skrifað það
lrin í safnaðarbókina, en því ætti
eg að koma börnum og barnabörn-
ll’n bróður míns í vanda? Hér
entur svo sagan.
. kom frá Janov sem er í grend
Zomosc. Staðurinn er kallað-
Ul konungsríki fátæklinganna, af
eðlilegum ástæðum. Faðir minn,
,nð blessi minningu hans, átti
Sfn börn, en missti finnn þeirra,
fsaac Bashevis Singer, höfundur
Pessarar smásögu, var kunnur pólsk-
a,nerískur skáldsagnahöfundur af gyð-
'ngaættum. Hann var fæddur 1893, en
e‘n árið 1944. Af skáldsögum hans
er kunnust Bræðurnir Ashkenazi, sem
Pldd hefur verið á fjölmörg tungu-
þar á meðal bæði á dönsku og
^nsku.
þau uxu upp, sterk eins og eikur í
skógi, en hrundu svo niður. Þrír
drengir og tvær stúlkur. Enginn
vissi hvað að var. Hitasóttin lagði
þau að velli hvert á fætur öðru.
Þegar Chaim Jonah, sem var
yngst þeirra dó, þá leið móðir
mín — ég vona að hún leggi góð
orð inn fyrir mig í Himnaríki —,
burt, eins og þegar slokknar á kerti.
Hún var ekkert veik, hún bara
hætti að borða og lá kyrr í rúm-
inu.
Nágrannarnir litu inn ogspurðu,
„Beile Rívke, hvað er að þér?“
Og hún svaraði: „Ekkert, ég ætla
bara að fara að deyja.“ Læknirinn
kom og tók henni blóð, setti á
hana blóðkoppa og blóðíglur,
særði burt illa anda, og þvoði
henni upp úr keytu, en ekkert
stoðaði. Hún innskorpnaði, Jaang-
að til hún var ekkert nema bein-
in. Þegar hún hafði lokið synda-
játningunni, kallaði hún mig til
sín og sagði: „Bróðir Jrinn, hann
Lippe, hann mun komast áfram
í heiminum, en þig, Leibus, kenni
ég í brjósti um.“
Pabbi gat aldrei liðið mig. Ég
veit ekki hvers vegna. Lippe var
hærri vexti en ég, hann líktist
L