Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1967, Side 33

Eimreiðin - 01.01.1967, Side 33
ÚR RRIÍFUM DAVÍÐS STF.FÁNSSONAR 13 ur um sjálfan mig lief ég margar heyrt, bæði sannar og lognar; sann- leikurinn er þó, að ég drekk lítið ... I>að þarf mannkærleika til að lækna andlega bresti; það þarf nærgætni og stillingu til að segja mönnum til syndanna svo, að það haíi nokkur áhrif . .. Menn smána þann sem drekkur sig um of ölvaðan ... en hversu miklu fremur eru þeir ekki smánar verðir, sem ræna mannorði annarra og eru sníkjuplöntur á annarra syndum .. . I>að er á engan hátt hámark svívirðunnar að liggja fullur á götunni, þó að því sé auðvitað ekki bót mælandi. . . Ég veit það að ég hef oft hryggt vini mína, og e. t. v. hef ég ekkert sem getur afsakað gjörðir mínar. Af öllu hjarta get ég beðið þá að fyrirgefa mér. En að geðjast öllum, það hef ég aldrei kosið né ætla mér að reyna. Ég tek bendingum þínum og annarra góðra manna með þökkum, en met þó dóma minnar eigin samvizku svo mikils að ég verð að hlýða þeim öðru fremur. Hvað sem kvæðum mínum líður þá hef ég orkt eins og mér var eðlilegt — kvæði mín eru blóð af mínu blóði og sál af minni sál. Ég hef aldrei viljað vera málsvari siðleysis né svívirðu, og hafi ein- hver kvæði mín þannig löguð áhrif á lesendur þeirra, þá verð ég að álíta að hugsun og skilningur lesandans sé ekki nægilega þrosk- aður. I»ú mátt ekki taka þetta sem dramb — það á ekkert skylt við það. Hitt get ég vel játað, að vel hefðu mörg kvæði mín mátt óprent- uð liggja. Það er ómögulegt að synda fyrir öll sker, vinur minn. Frelsi er okkur gefið: að fylgja sinni innstu þrá; að ganga sína eigin götu. Er það ekki aðalsmerki mannsins? ... Guð sé með þér og gefi þér styrk til að starfa í þjónustu mann- úðar og réttlætis. Þinn einl. vinur, Davíð frá Fagraskógi. y Reykjavík, 3. september 1924. [Haustið sem Kveðjur komu út.] Sæll og blessaður, gamli og góði vinur minn! Þó sumir haldi að ég sé gleyminn á gamla vini, þá er þó engan veginn svo. Ég gleymi þeim aldrei, sem ég einu sinni hef unnað, og af minningum er ég ríkur ... I vetur sem leið var ég í Noregi ... Norðmenn eru snjall- ir menn en íslendingum ekkert fremri. Heldur vil ég vera í Ítalíu en Noregi.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.