Eimreiðin - 01.01.1967, Qupperneq 33

ÚR RRIÍFUM DAVÍÐS STF.FÁNSSONAR
13
ur um sjálfan mig lief ég margar heyrt, bæði sannar og lognar; sann-
leikurinn er þó, að ég drekk lítið ... I>að þarf mannkærleika til að
lækna andlega bresti; það þarf nærgætni og stillingu til að segja
mönnum til syndanna svo, að það haíi nokkur áhrif . .. Menn smána
þann sem drekkur sig um of ölvaðan ... en hversu miklu fremur
eru þeir ekki smánar verðir, sem ræna mannorði annarra og eru
sníkjuplöntur á annarra syndum .. . I>að er á engan hátt hámark
svívirðunnar að liggja fullur á götunni, þó að því sé auðvitað ekki
bót mælandi. . . Ég veit það að ég hef oft hryggt vini mína, og e. t. v.
hef ég ekkert sem getur afsakað gjörðir mínar. Af öllu hjarta get ég
beðið þá að fyrirgefa mér. En að geðjast öllum, það hef ég aldrei
kosið né ætla mér að reyna. Ég tek bendingum þínum og annarra
góðra manna með þökkum, en met þó dóma minnar eigin samvizku
svo mikils að ég verð að hlýða þeim öðru fremur.
Hvað sem kvæðum mínum líður þá hef ég orkt eins og mér var
eðlilegt — kvæði mín eru blóð af mínu blóði og sál af minni sál.
Ég hef aldrei viljað vera málsvari siðleysis né svívirðu, og hafi ein-
hver kvæði mín þannig löguð áhrif á lesendur þeirra, þá verð ég
að álíta að hugsun og skilningur lesandans sé ekki nægilega þrosk-
aður. I»ú mátt ekki taka þetta sem dramb — það á ekkert skylt við
það. Hitt get ég vel játað, að vel hefðu mörg kvæði mín mátt óprent-
uð liggja. Það er ómögulegt að synda fyrir öll sker, vinur minn.
Frelsi er okkur gefið: að fylgja sinni innstu þrá; að ganga sína eigin
götu. Er það ekki aðalsmerki mannsins? ...
Guð sé með þér og gefi þér styrk til að starfa í þjónustu mann-
úðar og réttlætis.
Þinn einl. vinur,
Davíð frá Fagraskógi.
y Reykjavík, 3. september 1924.
[Haustið sem Kveðjur komu út.]
Sæll og blessaður, gamli og góði vinur minn! Þó sumir haldi að
ég sé gleyminn á gamla vini, þá er þó engan veginn svo. Ég gleymi
þeim aldrei, sem ég einu sinni hef unnað, og af minningum er ég
ríkur ... I vetur sem leið var ég í Noregi ... Norðmenn eru snjall-
ir menn en íslendingum ekkert fremri. Heldur vil ég vera í Ítalíu
en Noregi.