Iðunn - 01.06.1887, Blaðsíða 65

351
Friðrik sjöundi.
Astandið í föðurgarði var eigi sem bezt og tákn-
in slæm, þegar Friðrik Yll. fæddist, og óx upp
hin fyrstu árin. Móðir hans varð sönn að sök,
var skilin við föðurinu með óvirðingu og látin fara
burtu. Faðir hans fór fjórum árum eptir fæðingu,.
hans til Noregs, og þaðan utan, eptir að hann
kvongaðist í annað sinn, og gat því ekki liaft neitt
uákvæmt eptirlit með uppeldi sonar síns fyr en
löngu síðar, 1821. það er ekki við því að búast,
þar sem svona stóð á, að gáfur og náttúrusiðgæði,
sem hann var miðlungi ríkulega gæddur, hafi feng-
ið góða hjúkrun. Snemma bar á því, að hann
var hneigður til að skeyta lítt um siðprýði og reglu,
og sýndi í því bæði gázka og ertni, og farið var
snemma að tala um, að honum hætti til að skreyta
svo það, sem hann sagði frá, að ískyggilegt þótti ;
mun hann hafa haft þetta af móður sinni. Snemrna
var farið að takan saman ráð sín um, að láta hann
yngja upp konungsættina, með þeim hætti, að báðir
ættleggirnir frá Friðriki konungi V. yrðu að ein-
um, og skal því eigi leyna, að slíkt ráðabrugg var
enn ísjárverðara fyrir skapnaðarbrest, er konungs-
son hefir. Og eigi hugðu þeir gott til, sem áttu
að vera leiðtogar konungssonar á utanför lians,
skömmu eptir að hann var heitbundinn Yilhelmínu
prinzessu1.
Eptir skilnaðinn við fyrstu konu sína, var hann
1) Jeg veit fyrir víst, að hertoginn af Holsteen-Gliicks-
borg, faöir konungs vors, sem nú er, var, auk annara
ernðleika i stöðu sinni, lilca hræddur við lyndiseinkenni
l'au, sem farið var að bera á hjá prinzinum.