Tímarit lögfræðinga - 01.01.1960, Side 46

eignir, veigamiklar upplýsingar um eignaheimildir a'ð
þeim, og um }rmis óbein eignarréttindi jdir þeim, veð-
bönd, kvaðir ýmsar o. fl. í mjög rikum mæli mega þeir
treysta því, sem greinir í þinglýsingabókum um eignarétt
að eign svo og um óbein eignaréttindi vfir henni. Elf
ákvæði frv. þessa verða samþykkt, þau er lúta að áreiðan-
leika þinglýsingarbóka, verður öryggi að þessu leyti aukið
til muna, bæði vegna þess að hér er áskilið, að fleiri rétt-
indi séu háð þinglýsingu en f}ær var, sbr. 31. og 32. gr.,
svo og vegna ákvæðis 33. gr. um gildi þeirra réttinda, sem
þingiýst befir verið. Þinglýsingarlög tryggja það ekki, að
það, sem greinir í þingK'singarbókum um réttindi yfir
eign, sé í samræmi við veruleikann — og þær bækur geta
því t. d. ekki komið í stað fasteignaregistra í sambandi
við gjaldheimtu, — þær eru miklu fremur gerðar i þágu
viðskiptalífsins til þess að tryggja hröð og greið við-
skipti og vernda grandlejrsi viðsemjanda. Að sínu leyti
vernda síðan þinglýsingarlög rétthafa, sem bafa látið
þinglýsa rétti sínum og skiptir það vissulega liarla
miklu fyrir réttaröryggið í þjóðfélaginu. Þeir rétthafar
geta ýmist byggt rétt sinn á samningi eða opinbeiri rétt-
argerð. Að þessu leyti slá þinglýsingarlög skjaldborg um
réttindi }Tfir eignum, og stuðla með þvi að viðskipta-
öry'ggi og eru óhjákvæmilegur þáttur i lánastarfsemi þjóð-
félagsins.
I þessu frv. eru ýmis mikilvæg nýmæli, svo sem rak-
ið hefur verið, og horfa þau nálega öll að auknu öryggi
fvrir þá, sem þinglýsingarkerfisins eiga að njóta. Auk
þess er stefnt að því með frv., að lögfest verði heildar-
lög um þetta mikilvæga lagaatriði, og er það vissulega
timabært. Með ákvæðum frv. er reynt að fylla í ýmsar eyð-
ur, sem nú eru í islenzkri þinglýsingarlöggjöf, og ekki
sízt, að því er tekur til efnisreglna um þinglýsingar. Að
því leyti er leitazt við að bæta úr beinu ófremdarástandi.
Þá eru sett bér ákvæði öðrum þræði, sem staðfesta ýms-
ar venjur þinglýsingardómara. Er hagfellt fyrir starfs-
44
Tímarit lögfrœöinga