Tímarit lögfræðinga - 01.01.1965, Blaðsíða 21
lög og rétt. 7) Svo er að sjá, að 1694 hafi sýslumanni
verið vikið frá vegna vangreiddrar afgiftar af Eyjafjarð-
arsýslu.1 2) 1 konungsbréfi frá 1662 segir t. d., að það varði
sýslumenn embættismissi og refsingu, ef þeir fylgdu ekki
stranglega fyrirmælum konungs um bann við útflutningi
fálka.3) Samkvæmt Alþingisdómi og samþykkt frá 1596
varðaði það embættismissi, ef sýslumenn héldu ekki Pin-
ingsdóm i öllum sínum greinum.4)
Þá gátu sýslumenn að sjálfsögðu sagt af sér embættum.
Sem dæmi þess má nefna afsögn Ara Jónssonar árið
1541; 5 6 7 8) annar sýslumaður segir af sér embætti árið 1690
vegna aðskiljanlegra orsaka, °) og sýslumaður, sem virð-
ist hafa lent í klandri árið 1693, segir af sér embætti.7)
Dr. Páll Eggert Ólason telur, að sýslur hafi ekki verið
veittar ævilangt, heldur oft um tiltekinn tíma, t. d. um
þriggja ára bil, eða þann tíma t. d. sem sá var hirðstjóri
hér, er sýsluna veitti. 8)
Af framanrituðu virðist mega ráða, að engin föst regla
hafi verið um embættistímann. Líklegast hafa sýslur oft
verið veittar um óákveðinn tíma, og stundum til lífs-
tíðar.
C. Störf sýslumanna.
Hér verður greint á milli starfanna þannig, að annars
vegar verður fjallað um þau störf, sem eru annars eðlis
en störf sýslumanna nú á dögum (I) og hins vegar þau
störf, sem líkja má við þau störf, sem sýslumenn annast
nú (II).
1) í. F. IX, 46.
2) A. í. VIII, 467.
3) Lovs f. Isl. I, 268.
4) A. í. III, 72.
5) í. F. X, 627.
6) A. f. VIII, 280.
7) A. í. VIII, 414.
8) Páll E. Ólason: Menn og menntir, II, 23.
Tímarit lög[rccðinga
15