Tímarit lögfræðinga - 01.01.1965, Blaðsíða 61

7. Það væri brot á öllum grundvallarreglum lýð-
ræðislegs stjórnarfars að hvítir íbúar Suðurrikj-
anna ellefu væru neyddir til að umgangast svert-
ingja félagslega þannig að leiddi til kynþátta-
mægða, ef slíkt er andstætt óskum hinna hvitu
íbúa. I ríkjum þessum eru 48 milljónir hvítra
manna en aðeins 11 milljónir svertingja. Það
væri misþyrming á lýðræðinu, ef atkvæði aðeins
níu dómenda í rétti gæti beygt vilja 48 milljóna
manna undir vilja 11 milljóna og það án þess
að hægt væri að leita atkvæðis fólksins sjálfs,
án þjóðaratkvæðagreiðslu, og án þess að þjóðin
í heild fengi nokkurt tækifæri til að láta i ljós
vilja sinn.
Hér að framan hef ég leitazt við að skýra afstöðu og
aðalatriði röksemda beggja aðila eins og þetta hefur ver-
ið skýrt fyrir mér og eins hlutlægt og unnt hefur verið.
Ég vona, að enginn viðstaddra líti svo á, að ég sé að koma
á framfæri skoðun minni með þessari greinargerð. Satt
að segja veit ég ekki svar við þessu mjög svo erfiða
vandamáli. Mér væri kært að heyra skoðanir yðar óhlut-
drægra áheyrenda, er standið ekki frammi fyrir þeim
vanda að þurfa að finna lausn málsins. Það mundi vera
mér gleðiefni að hafa heim með mér hvers konar tillög-
ur, er þér kunnið að telja miða að heilbrigðri skynsam-
legri lausn á þessu vandamáli.
Ég hygg, að vér allir, sem berum einlæglega fyrir brjósti
velferð manna, hvort sem þar er um að ræða minni
hluta eða meiri hluta, höfum ekki efni á að kveða upp
skyndidóma í slíkum málum, sem hljóta fremur að mót-
ast af tilfinningu en athugun á undirstöðuatriðum réttar-
ins — en þar er átt við mesta hagræði fyrir mestan fjölda
manna. Vér getum sannarlega ekki látið oss kristilega
siðfræði í léttu rúmi liggja, þegar fjallað er um vanda-
mál mannkynsins, og úm leið gerum vér oss ljóst, að
Tímarit lögfræðinga
5ó