Tímarit lögfræðinga


Tímarit lögfræðinga - 01.04.2000, Page 28

Tímarit lögfræðinga - 01.04.2000, Page 28
verða tekin upp á ný, sbr. 2. mgr. 157. gr. laga nr. 21/1991 um gjaldþrotaskipti o.fl. Sú heimild er bundin við tiltekin óviss réttindi sem ekki geta staðið í vegi greiðsluskyldu ábyrgðarmanns.37 Ef kröfuhafi hefur ekki þegar fyrir gjaldþrotaskipti á búi aðalskuldara tryggt sér tilskilda sönnun fyrir ógjaldfæmi hans getur kröfuhafa orðið sú sönnun tæk eftir því sem skiptameðferðinni vindur fram. Þannig væri unnt með yfirlýsingu skiptastjóra þrotabús, í kjölfar athugunar hans á eignum og réttindum búsins, að sýna fram á eignaleysi þess og væri það væntanlega fullnægjandi til að kröfu- hafi gæti gengið að ábyrgðarmanni og krafist greiðslu. Þegar gera má ráð fyrir að til úthlutunar komi leikur hins vegar meiri vafi á hvort greiðsluskyldan verði virk við það eitt að aflað sé upplýsinga um efnahag búsins þannig að áætlað verði hvað komi í hlut kröfuhafa. Ef á það verður fallist væri aðstaðan sú að kröfuhafi gæti gengið að ábyrgðarmanni og krafist greiðslu í þeim mæli sem ætla mætti að ekki fengist fullnusta við skiptin, jafnvel þannig að greiðslu- skyldan yrði virk í áföngum eftir því sem líður á skiptameðferðina og staða búsins verður gleggri. Þetta kemur síður til álita í ljósi þeirrar meginreglu ein- faldrar ábyrgðar að greiðsluskylda ábyrgðarmanns er háð því að leitað hafi verið þeirrar fullnustu sem kröfuhafi getur fengið úr hendi aðalskuldara.38 Þetta gæti einnig verið örðugt í framkvæmd þar sem með áætlanir á fyrri stigum um efnahag þrotabús getur gjaman brugðið til beggja vona. Við úrlausn þess hvort greiðsluskylda ábyrgðarmanns geti orðið virk strax við úrskurð um gjaldþrotaskipti á búi aðalskuldara skiptir máli að bú verður tekið til skipta þótt aðalskuldari geti að einhverju marki staðið skil á skuldbind- ingum sínum, sbr. 64. gr. og 2. mgr. 65. gr. laga nr. 21/1991 um gjaldþrotaskipti o.fl. Hér sem í öðmm tilvikum verður að hafa til hliðsjónar að almennt verður greiðsluskylda ábyrgðarmanns ekki virk nema leitað hafi verið þeirrar fullnustu sem fengin verður hjá aðalskuldara. Kemur því tæplega til álita að greiðslu- skylda ábyrgðarmanns geti orðið virk við það eitt að bú aðalskuldara sé tekið til gjaldþrotaskipta. Þótt úrskurður um gjaldþrotaskipti hafi gengið gæti aðstað- an hæglega verið sú að vænta megi fullnustu krafna við skiptin í meira eða minna mæli, auk þess sem þeim getur lokið á þann veg að búið verði framselt aðalskuldara til frjálsra umráða, sbr. 2. mgr. 154. gr. laga nr. 21/1991. Ef þetta er raunin er sennilegt að kröfuhafi verði að halda að sér höndum og sjá hvemig skiptunum vindur fram en í öðmm tilvikum ætti honum án teljandi dráttar eða fyrirhafnar að vera unnt að gera greiðsluskyldu ábyrgðarmanns virka með því að sýna fram á að engin fullnusta fáist við skiptin. 37 í kenningum fræðimanna hefur almennt verið lagt til grundvallar að greiðsluskylda ábyrgðar- manns verði jafnan ekki virk fyrr en skiptum á búi aðalskuldara er lokið. Sjá Hans Viggo Godsk Pedersen: Kaution, bls. 27-28; Hans Verner Hpjrup: Kaution, bls. 11; H. Krag Jespersen: Kaution, bls. 27. Henry Ussing vísar til þess að réttarframkvæmdin í Danmörku hafi verið á þennan veg en telur heppilegra að víkja frá þeirri reglu. Sjá Kaution, bls. 86-87. Sjá hins vegar aðra niðurstöðu hjá Lennart Lynge Andersen og Erik Werlauff: Kreditretten, bls. 263. 38 Carsten Smith: Garantirett I, bls. 226. 22

x

Tímarit lögfræðinga

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Tímarit lögfræðinga
https://timarit.is/publication/586

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.