Búnaðarrit - 01.01.1891, Síða 16

12
sína. Það er auðsætt, að í þann tíma liaí'a skógarnir
verið miklu meiri og miklu útbreiddari en nú á tímum.
Það er heldur eigi neitt undarlegt, þótt skógarnir hafi
ávallt verið að ganga úr sjer og eyðileggjast allt fram
á þennan dag, því þeir hafa hjer aldrei neinn frið til
að vaxa eða þróast. Ef einhverstaðar bólar á því, að
skógur sje í vexti eða viðgangi, þá er gengið því harð-
ara að honum, — hann er höggvinn og beittur því meir.
Það er því varla unnt, að nokkrum skógi fari fram, en
hitt er miklu víðar, að þeir geta eigi staðið í stað. Vjer
höfum og eigi svo fáar upplýsingar um skóga, sem voru
til fyrir svo sem 50—60 árum, en eru nú að mestu eða
öllu eyðilagðir. Þessu er nokkuð öðruvísi varið með
skógana en annan gróður, því þótt einn bletturinn eyði-
leggist, t. d. af skriðum eða sandfoki, þá getur gróið
upp sem því svarar á öðrum staðnum, og hinir eyði-
lögðu blettir geta gróið upp aptur með tímanum; skrið-
ur, sandar og annað þess konar fær heldur frið til að
gróa upp en skógarnir, og þeir eru í annan stað við-
kvæmari og vandari að meðferð en annar gróður hjer
á landi.
Eins og jeg gat um áður, hafa skógarnir hjer á
landi verið nokkru stórvaxnari í fornöld en þeir eru nú;
það sýna þær leifar af gömlum birkitrjám, sem finnast
í mýrunum, auk þess sem sögurnar bera vott um það.
Þótt það sje víst, að þær sagnir sjeu eigi rjettar, sem
segja, að hafskip hafi verið smíðað úr islenzkum við,
þá er svo margt, sem kemur fyrir í sögunum, sem bend-
ir til þess, að skógarnir liafi verið nokkru stórvaxnari
en nú eru þeir. Það litur svo út sem skógarnir hafi
ávallt verið að verða smávaxnari og smávaxnari; það
lítur svo út sem á 17. og 18. öld hafi jafnvel verið
stórvaxnari skógar en nú á sjer stað. í kvæðum o. fl.