Búnaðarrit - 01.12.1919, Qupperneq 16

238
BÚNAÐARRIT
um það rösklega af sjer vikið, en hjelt þó að Norðmenn
myndu slá litlu minna með sínum tækjum. Ljárinn var
með sjálfgerðum baklca, og er sú gerð kunnug hjer.
Rífleg húsmenska. Jeg hefi áður getið þess, að skamt
frá sjálfum bænum stóð stórt tvílyft timburhús. Þegar
jeg hafði skoðað bæjarhúsin, skildi jeg síst til hvers það
væri- Bóndinn fræddi mig á því, að þar byggi móðir sín
í húsmensku. Hefði hann bygt hús þetta handa henni,
er hann tók við jörðinni, og einnig nýtt stafabúr, svo
hún gæti haft alt sitt fyrir sig. Kvað hann þa,ð vera
venju, að þegar gömlu hjónin eða ekkjan hætta búskap,
þá hefðu þau hús og stafabúr fyrir sig. Eftir stærð
hússins að dæma, taldi jeg sjálfsagt að ekkjan ræki bú-
skap á nokkrum hluta jarðarinnar og hefði allmargt
heimafólk, en svo var þó ekki. Hún fjekk eftirgjaldið af
jörðinni í landaurum, byggi, mjólk o. fl. nauðsynjavörum,
og bjó, að því mjer skildist, ein í þessu stóra húsi. Jeg
ijet undrun mína í ijósi við bónda yfir því, hvers vegna
hann hefði bygt svo stórt yfir gömlu konuna. Sagði
hann mjer, að það hefði nú í raun og veru verið bann-
sett vitleysa, hún hefði ekkert með þessi húsakynni að
gera, nema ef hún gæti leigt einhverjum sumargestum,
sem vildu dvelja í sveitinni. Hefði hann mest farið eftir
þeim gamla sið, að byggja risulega yfir gamla fólkið-
Þótti mjer þetta ekki allskostar ótrúlegt, eftir öðru at-
viki. Þegar bóndinn bygði gestastofuna, þá sagði hanri
að sjer hefði gleymst að sjá fyrir dyrum og uppgöngu
á loftið yfir henni! Yæri það því ónýtt. Undarlegast var,
að slíkt hugsunarleysi skyldi henda smið og hagleiks-
mann. Býst jeg tæpast við, að slíkt hefði viljað til hjer
á landi, þó víða sje pottur brotinn.
Búskapurmn. Af búpeningi hafði bóndi þessi 8 í fjósi
og 16 svín, 2—3 hesta, og annað ekki, svo jeg vissi.
Við þetta bættist, að akrar hans gáfu honum 30 tunnur
af byggi og höfrum, og mikið af kartöflum. Var þetta
mikill búbætir. Myndi bændum vorum þykja mikils um