Búnaðarrit - 01.12.1919, Qupperneq 63

BÚNAÐARRÍT
283
úr sem veruleg kynbótaætt. En næstliðið haust var gott
fje flutt frá Svartárkoti í Bárðardal að Odda. Hvernig
það fje reynist þar, er enn ekki fengin reynsla fyrir; en
góðir hrútar sáust þó þaðan í haust þar eystra. í Mýr-
dalnum batnar fjeð, og virðist mest bera þar nú á fjár-
ætt frá Reynisdal, og er hún einkum út af hrút, er
keyptur var þaðan úr Dölum, og var hann af Kleifar-
kyninu.
Til athugunar skal þá næst geta þess, hverjir áttu
hrúta þá, er hlutu fyrstu verðlaun á þessum sýningum.
í Gnúpverjahreppi átti Margrjet Gísladóttir á Hæli
annan hrútinn, en Ágúst Sveinsson á Ásum hinn; voru
þeir báðir ættaðir frá Kárastöðum. í Hraungerðishreppi
átti Guðmundur Bjarnason, Túni, 1; Sigurjón Steinþórs-
son, Króki, 1; Gísli Jónsson, Stóru-Reykjum, 2; Þorsteinn
Sigurðsson, Langholti, 2; Illugi Jóhanns3on, Laugum, 2;
og sjera Ólafur Sæmundsson, Hraungerði, 1. Yoru þessir
hrútar allir ættaðir frá fje Þorsteins í Langholti, af þess-
ari Langholts-ætt, sem fyr er getið. Hrútur Sigurjóns í
Króki var alira bestur, enda besti hrútur, sem jeg hefi
sjeð, uppalinn á Suðurlandi. Yar hann ekki falur fyrir
þúsund krónur, og lýsir það áhuga fyrir fjárræktinni.
Sýning þessi í Hraungerðishreppi var sú allra besta,
sem jeg hefi sjeð sunnanlands. Þar voru veturgamlir
hrútar, er vógu 150 pund, og voru heimagengnir þar í
Flóanum. Hefði það einhvern tíma þótt „fyrir sögn“, og
er þetta skýr vottur þess, hversu bæta má fjeð. —
Hrútinn í Villingaholtshreppi átti Helgi bóndi í Súlholti.
Var hrútur sá frá Langholti. — Gunnar bóndi í Bygðar-
horni átti hrútinn í Sandvíkurhreppi, og var hann frá
Hæli og af Kárastaðaættinni. — Kjartan Markússon,
Völlum, átti hrútinn í Ölfusinu, og var hann heima-
alinn. — í Landsveitinni átti Ólafur Jónsson í Austvaðs-
holti 1 hrútinn, og er hann keyptur frá Kárastöðum;
Guðni Jónsson, Skarði, 1 heima-alinn; og Jón bóndi,
Húsagarði, 1, og var hann keyptur frá Fossnesi í Ytrihrepp.