Búnaðarrit - 01.01.1922, Side 56

50
BtiNAÐARRIT
unar á stuttum tima, og láta þannig sljetta landið í
kring um híbýli sín, svo að í staðinn fyrir hinn langa
og torsótta heyskap sje hægt að vinna á sljettu og frjó-
sömu graslendi. Vitanlega er þúfnabaninn eigi einhlítur
til þessa, menn verða einnig að sjá fyrir nægilegum
raka og áburði i jarðveginn. Tilbúinn áburður getur
komið að góðum notum, ef eigi er annars kostur. Verk-
efni liggur hjer fyrir bændum. Meira en 1 milj. ha.
biða þess, að mannshöndin snerti þá, og breyti þeim
þannig, að þeir geti fætt fleira en 5000 fjölskyldur, eða
um 350,000 tuanns. — Nú er ræktað á hverju býli að
meðaltali tæpir 3 ha. En í þessari áætlun er hverri
fjölskyldu ætlaðir 20 ha.
En hverjir vegir eru til þess að þessu verði komið í
íramkvæmd? íslenskir bændur munu vart vera þess
megnugir alment að láta viDna stór svæði hver á sinni
jörð með þúfnabananum og koma því siðan í rækt með
nægum áburði og hæfilegri framræslu. Til þess að þetta
verði hægt þurfa þeir að geta fengið hagfeld lán með
afborgun á 10—20 árum. FramtiÖ landsins er bygð á
þeim framförum, sem búnaðurinn tekur, en nýyrkja er
undirstaða hans. Það er því skylda stjórnar og þings
að styðja að því, að ræktun landsins geti komist í
viðunanlegt horf. Skjótra fiamfara er vart að vænta
nema með því að þúfnabaninn verði tekinn, sem viðast
til starfa og að séð verði fyrir áburði og öðru, sem
stendur í sambandi við það að ræktun landsins verði
komið sem fyrst á nokkurn rekspöl.
Þess skal að síðustu þakklátlega getið að Stjórnarráð
íslands lánaði Búnaðarfjelaginu fé til að kaupa þúfna-
banann. Landsbankinn yfirfæiði 2/a verðsins, en íslands-
banki Va, að tilhlutun Stjórnarráðsins.