Búnaðarrit - 01.01.1922, Blaðsíða 74

68
BÚNAÐARRIT
þannig haflð, að lyfta undir kotbúakap Pióans með
ódýrum upplstöðum, það sem þær ná, þá verður og hægt
að afla sjer öruggra leiðbeininga um það, hve mikils má
vænta af Hvítár-áveitunni. Það, borið saman við aðrar
jarðabætur, gefur framtíðar framförum Flóans tryggan
grundvöli. Eftir reynslunni í sumar ætti, með núverandi
verðlagi, að vera hægt að ganga frá þýflnu í Flóanum
með „þúfnabana" fyrir riflega tvöfalt. verð við það, sem
áveitan kostar. En sá kostnaður kæmi á bændurna eftir
efnum og ástæðum, smátt og smátt, um leið og þeir
ykju bústofn sinn. Geta skal þess um leið, að jarðlagi
er svo háttað í Flóa, að eigi geta menn vænst þess —
að kunnugra dómi — að sljettist við áveitu, nema
raklenduBtu hlutar hans. En þeir munu einna sljettastir
fyrir, ef að líkindum lætur, þar sem ár-framburður eða
lækja ekki nær til.
En hvernig svo sem á þetta mál verður litið, verða
allir samdóma um það, að ekkert orð er of-talað, sem
getur varpað einhveiju ijósi eða skímu í það myrkur,
sem nú hefir undanfarið hvílt yflr framförum landbún-
aðarins. Því svo má það nefnast, meðan landbúnaðar-
býlurn fjölgar ekki, nje fólki, sem af landbúnaði lifir. En
hvergi eru búnaðar-framfarir jafn-nauðsynlegar og eiu-
mitt í Fióanum, þar sem íslenskur landbúnaður á fyrst
að taka á móti lífgjafa sínum — járnbrautinni.
Eftir þessar almennu athugasemdir um Flóaáveitu-
málið, leyfum vjer oss að leggja til:
1. Að skurðakerflð verði gert þjettara en nú, og að svo
miklu leyti, sem mögulest er, niðurgrafið.
2. Að verkið byiji með flóðgöiðum, minni framræslu-
skurðum, er staudi í sambandi við flóðgarðahleðsl-
una og væntanlegt heildarkerfi.