Búnaðarrit - 01.01.1922, Blaðsíða 23

BÚNAÐABRIT
17
ilát. — Það er álit vort, að ílátagerð þessi verðskuldi
íyrstu verðlaun, ekki síst sökuni þess, að verksmiðjan,
sem í hlut á, hefir verið brautryðjandi í mjólkuráhalda-
smíði.
'Feitijaf naðar-rj ónii frá S. F. ,Mjöll‘ í liorgarilrði.
Rjóminn var á V* fl. og vandlega lakkað yfir stútinn,
en í lakkinu var innsigli fjelagsins. Rjóminn var rann-
sakaður eftir að hafa staðið 12 daga í heitu herbergi,
og. reyndist hann dauðhreinn og óþrár. Feitimagnið var
12:5°/o, eða fyllilega eins og áskilið er um feitimagn í
kaífiijóma. Þar eð rjóminn reyndist bragðgóður og dauð-
hreinn, álítum vjer að honum beri fyrstu veiðlaun,
meðfram af því, að hjer er um nýja atvinnugrein að
ræða, sem aukið getur verðmæti rjómans.
Reykjavík, 9. júlí 1921.
í dómnefnd 7. deildar búsáhaldaBýningarinnar.
Gísii Quðmundsson, gerlafr. H. Qrönféldt, skólastj.,
Sigurður Sigurðsson, ráðunautur.
VI. Matreiðslnáhöld.
Athugað á búsáhaldasýningunni 5. júlí 1921.
Meðmælingarverð álitum vjer þessi áhöld:
1. ’ A'/S Frederiksberg’s Metalvaref abrik :
„Perfect- m j ólkurfötur.
(Stærri og smærri brúsar til að flytja mjólk í).
2. Sigfús Blöndahl, Reykjavík:
Aluminium-áhöld.
3. Samband ísl. samvinnufjelaga:
Sápuþeytari.
Asbest-plötur.
Eggjaþeytari.