Búnaðarrit - 01.01.1928, Page 12
6
BÚNAÐARRIT
ekki þau gögn í höndum, að þeir gætu með neinni
vissu gert sjer grein fyrir reksturshagnaðinum við
fyrirtæki þetta, er áveitan tæki til starfa.
Hin örugga von um grasauka við áveituna bygð-
ist sumpart á reynslu af áveitum annarsstaðar á land-
inu, endaþótt tilhögun og staðhættir þar væru með
talsvert öðru móti. En sumpart bygðu menn arð
vonir sínar á reynslu manna í Flóanum sjálfum.
Hjer fyr meir kom það stundum fyrir á vetrum, að
Hvítá fjell úr farvegi sínum og niður yfir Brúnastaða-
flatir. Fjell vatnsflaumurinn síðan yfir alt láglendi Flóans,
og gerði mikinn usla, svo bændur tóku sig saman
um að gera fyrirhleðslu á suðurbakka árinnar til
þess að sporna við flóðum þessum. En reynslan
hafði kent mönnum, að spretta var betri að jafnaði
í Flóanum eftir flóð þessi, og var þakkað áburðar-
efnum er vatnið bæri með sjer.
Landslag og graslag í Flóa er að sumu leyti
nokkuð einstætt, landið mýrlent að mestu, eins og
nafnið bendir til. Halli er þar einkarjafn á mjög stóru
svæði, þetta 1:800—1:600. Að landið er mýrlent,
stafar eins og staðhættir sýna, fremur af því, að frárensli
vantar fyrir rigningarvatnið, en síður af hinu, að að-
renslisvatn haldi mýrarakanum við. Því er það, að
mýrarnar í Flóanum þorna svo í þurkum, að þar
eru eigi hentug skilyrði fyrir eindreginn mýrargróð-
ur. Kyrkingur kemur í starargróðurinn, en þær teg-
undir grasættar (þurlendisjurtir) sem best þola mýrar-
jaröveg, »skjóta þá upp kollinum«, þó þær geti eigi,
sem eðlilegt er, gefið viðunandi heyfall.
Þegar áveita kemur á slíka jörð, útrýmast gras-
ættartegundir og aðrar þurlendisjurtir á svipstundu,