Búnaðarrit - 01.01.1928, Síða 88
82
BTJNAÐARRIT
fram, að ormarnir komist til lungnanna þannig, að eftir
að fjeð hefir jetið þá, æli það þeim upp með jórtrinu
upp í kokið, en þaðan skríöi þeir svo til lungnanna.
Að eins tveir, sem um þetta atriði hafa ritað, Stefan
Stefánsson skólastjóri og þýskur fræðimaður Miller telja,
að sýklarnir berist með blóði og næringarvökvum til
lungnanna. Þetta álít jeg alveg rjett, og ef vjer jafn-
framt athugum, að lungnaormar lifa einnig í hrossum,
hundum, köttum og svínum, sjaum vjer að jóitiið getur
ekki flutt sýklana úr maga upp í kok, en tæplega er
hægt að hugsa sjer, að oimarnir skriði þessa ieið sjálfir,
Jeg tel engan vafa á því, að hægt sje að slá því föstu,
að sýklarnir berist með blóði og næringarvökvum til
lungnanna. — Eins og áður er minst á, er það órann-
sakað hve lengi ormarnir dvelja í lungunum, timinn
virðist þó nokkuð mislangur, eftir Guberlet.s tiliaun,
ætti það að vera 4 vikur, aðrir halda því fram, að þa&
sjeu 6—10 vikur. Timinn sem þeir dvelja þar er eflaust
mislangur, getur verið frá 4 —10 vikur, en eflaust eiu
yrmlingarnir þar í lengri tima eftir að ormarnir eiu
farnir. Annars er hfsferili lungnaoimanna enn svo lítt
rannsakaður, að það er ekki hægt að segja neitt ákveðið
um þetta.
Trær sögnr.
Jeg ætla hjer að til færa brot úr sjúkdómslýsingu, sem
Stefán skólameistari hefir ritað í „Búnaðarritið" 1897,
hann segir að lömbin, sem voru foðiuð á mýrarheyi og
sem var brynt í kassa sem var i fjárhúsinu hafi fengið
lungaorm, af 30 drápust 19, þau 11 sem eftir lifðu voru
nú flutt í annað hús og króuð af hjá sauðum, sem
skömmu síðar veiktust; í húsið þar sem lömbin höfðu
áður verið voru settir aðrir sauðir, þeir veiktust einnig
og einn þeirra drapst. Þessi saga sýnir, að fjeð getur
fyrst og fremst sýkst hvað af öðru — en einnig að
húsin geta sýkt. Hin sagan er eftir Miller þann er jeg