Búnaðarrit - 01.01.1928, Page 139
BÚNAÐARRIT
133
Sildin var ekki afvötnuð, en hún var vegin viku-
lega, og gjöfinni að öðru leyti hagað svipað og árið
áður. — Eftir efnagreiningu að dæma inniheldur
síldin, sem notuð var þennan vetur, dálítið meira af
feiti en sú, sem notuð var 1922. Munurinn er þó
mjög lítill.
II.—IV. flokkur átu sildina alveg upp, en II. flokk-
ur, sem fjekk mest af sildinni, sýndi dálitla tregðu
við átið. Var því auðsjeð að hjer var komið nálægt
hámarkinu, þvi að meira mundu ærnar tæplega hafa
jetið. — Ekki varð þess vart að ánum yrði meint af
þessum stóra síldarskamti.
Linuritið og ofanskráður útdráttur úr aðaltöflum
sýna, að á tilraunaskeiði þyngdist rúgmjölsflokkur-
inn (I. flokkur) mest, en næst honum kemst II.
flokkur. Annars er tiltöluiega lítill munur á þyngdar-
auka sildarflokkanna.
Breytiskeiði síðara var slept, en eftirskeið stóð
yfir í 2 vikur, og var þá fóðrað á sama hátt og á
undirbúningsskeiði. — Línuritið sýnir, að í lok
eftirskeiðsins eru ílokkarnir allir því sem næst jafn
þungir. Bendir það eindregið i þá átt, að flokka-
skiftingin hafi tekist vel.
Niðurstaða tilraunarinnar 1923 verður sam-
kvæmt framanskráðu þessi:
1. Vegna þess að I. flokkur þyngdist meira en
II. flokkur, virðist þurfa meira en 1,5 kg. [0,1 : 0,067
= 100 : 67 — 1,5] af síld i hverja fóðureiningu.
2. Vegna þess að allir síldarflokkarnir átu upp,
en II. flokkur þó eigi tregðuiaust, má ætla að dag-
skamtur œrinnar megi vera alt að 0,1 kg., en ekki
hcerri.