Búnaðarrit - 01.01.1928, Page 159

BÚNAÐARRJT
15»
að miklu leyti það, að lög og fyrirmæli verði haldin,
en ella eru þau gagnslaus.
Plestum mun það ijóst, að óviðráðanleg vandræði
mættu það verða, ef gin- og klaufaveikin flyttist hingað
til landsins, vegna taps á búpeningi og útrýmingar-
kostnaðar. Hitt er mönnum máske síður Ijóst, að önnur
vandræði mundu af hljótast, sem eru litlu minni. Sjer-
staða sú, sem við höfum nú meðal þjóðanna, einmitt
vegna þess að búpeningur vor er laus við ýmsa skæð-
ustu og næmustu húsdýrasjúkdómana, væti þá glötuð.
Það tap eitt er óútreikuanlegt. Sjerstaða landsins 1 þess-
um efnum gefur glæsilegri aðstöðu, að því er sölu land-
búnaðarafurða snertir, en vel flestar aðrar þjóðir hafa.
Aðrar þjóðir eiga altaf undir högg að sækja með sölu
á landbúnaðarafurðum, einmitt fyrst og fremst vegna
gin- og klaufaveikinnar. Heilbrigði búpeningsins, nálægð
o&kar við England og Mið-Evrópu, bætt fiutningatæki og
flutninga-aðferðir, gefur okkur þá aðstöðu, sem ómetan-
leg mun reynast, þegar þroski vor og skipulag um fram-
leiðslu og verslun eykst. Vjer eigum fárra daga siglingu
til markaðslandanna. En flestar þjóðir, sem um munar,
er flytja út búpeningsafurðir — eins og vjer, verða að
stríða við verslunarvandkvæði vegna búpeningssjúkdóm-
anna, og eiga auk þess yfir heimshöfin að sækja til
öiarkaðslandanna. Þetta þarf mönnum að vera Ijóst, að
vandkvæðin eru tvíhliða og hin hörmulegustu, ef sýkin
berst til landsins.
Gin- cg klaufaveikin hefir herjað þrásinnis í öllum
heimsálfunum. Síðast fluttist hún til Ástralíu seint á
19. öldinni. Öll lönd í Evrópu hafa fengið sýkina, nema
Island og Færeyjar. Að því er Evrópu snertir heflr veikin
brásinnis herjað álfuna með styttra eða lengra millibili,
°g hafa engar ráðstafanir eða kostnaður hrokkið til að
verjast henni. Aðalheimkynni veikinnar er suðaustur-