Búnaðarrit - 01.01.1928, Page 173
BTJN AÐAKRIT
167
stofDanir eru og til í Frakkiandi, og í nokkur ár hafa
Englendingar rekiö tilraunastarfsemi í þessu skyni í
gömlum herskipum á Thems-ánni. Loks eru Danir að
enda við að byggja eina slíka tilraunastöð, sem kostar
margar miljónir.
Bæði vísindastofnanir og einstakir menn hafa reynt
hundruð og aftur hundruð af kemiskum efnum, en
enn þá hefir ekkert efni fundist, sem nothæft væri til
að draga úr veikinni eða verjast henni. Aftur hafa rann-
sóknir siðustu ára leitt í Ijós, að bæði má draga úr
sýkinni og eins gera dýrin ónæm um stundarsakir með
bloðvatns-innspýtingu. Mikið kapp hefir verið lagt á að
framleiða og nota þessi blóðvötn, og hefir það reynst
mikil hjálp gegn sýkinni. Blóðvötn þessi eru tvenskonar.
1. Serum, sem gerir dýrin ómóttæk, er kent við
mamiinn sem fann það, og nefnt Loeffler-serum. Eins
og fyr er sagt verða dýr, sem sýkst hafa af gin- og
klaufaveiki, ónæm fyrir sýknni á eftir í skemri eða lengri
tíma. Þetta byggist á því, að sýkiefnið framleiðir mót-
eitur (Antitoxm) í blóði hins sýkta dýrs, sem verkar
skaðlega á sýkilinn. Þegar nægilega mikib er myndað
af móteitri i blóðinu, fer dýrinu að batna, og það verður
ónæmt fyrir sýkinni í bili, á meðan nógu mikið mót-
eitur er til í blóðinu. fet.ta er undirstaðan undir öllum
blóðvatnslækningum. 1 þessu tilfelli er það dýr, sem
nota á til serum-framleiðslunnar, spýtt aftur og aftur
með sýkiefni, þangað til nægilega mikið móteitur heflr
myndast. Er þá unnið serum úr blóðinu. Þegar búið er
að spíta ákveðnum skamti af því inn í blóð annara dýra,
hafa þau þar með fengið nægilega mikið móteitur til
þess, að gera þau ónæm fyrir sýkinni um stundarsakir.
Eins og áður er að vikið er serum þetta nú orðið notað
mikið í sambandi við sóttkvíanir til þess að hindra út-
breiðslu sýkinnar. Sá ókostur fylgir þó þessu, að serumið
er dýrt og tiltölulega stóran skamt þarf af því. Sökum
smithættu er einungis hægt að búa það til á einangruð-