Búnaðarrit - 01.01.1928, Page 229
BtTNAÐARRIT
223
Athugfanir og bending'SU’.
1. íslenskir hestar gaDga hraðara viö plægingu en út-
lendir hestar. Þeim hættir til að ganga hraðara en
æskilegt er, og hraðast, á móti brskkunni. Plóg-
maðurinn þarf að venja hestana við að ganga hægt
og stillilega, án þess þó að letja þá um of.
2. Venjulega vill plógurinn taka meira þegar plægt er
mót brekku, en undan halla. Plógmaðurinn þarf að
gæta þess, að íþyngja ekki hestunum ofmikið móti
brekkunni, með því að ætla plógnum of mikið.
3. Vegna þess að hjól eða meiður kemur ekki að not-
um við plægingu á þýfðu landi, verður að gera
miklar kröfur til þess, að plógarnir sjeu sem mest
stillanlegir, og beislisútbúningur auðveldur og góður.
4. Þótt um góðan plóg sje að ræða, er töluvert míkill
vandi að stilla plóginn, svo hann fari vel i jörð og
verði sem ljettastur í drætti, og láti vel að stjórn.
Það er mikilsvert að plógmaðurinn leiti lags við
plóginn og plægi ekki með honum illa stiltum, því
það eykur mjög mikið erfiði, bæði fyrir mann og
hesta.
5. Við tilraunirnar hefir það komið greinilega í ljós, að
útlendir plógar eru yfirleitt of djúpgengir, til þess að
plægja með þeim íslenska jörð, nema jarðvegur sje
því lausari. Af hinum reyndu plógum eru það að eins
Lien’s-plógarnir P 3 og K. L. 21, sem eru nothæfir,
án þess að breyta þeim og gera þá grunnskreiðari,
og þó er eflaust til bóta að breyta þeim líka, ef þeir
eru notaðir til að plægja mýrlendi.
Þessi annmarki á plógunum virðist ekki hafa
komið í ljós við tilraunirnar 1921, stafar það eflaust
af því hve jarðvegurinn í Kringlumýri hefir verið
myldinn og auðveldur. — Oddur 9" var t. d. reyndur
í bæði skiftin, og reyndist vel 1921, en lítt not-
hæfur 1927, nema hann sje lagaður.