Búnaðarrit - 01.01.1928, Page 261
BÚNAÐARRIT
256-
til holda. Jeg þykist hafa sjeð best fóðraða og vaxtar-
mesta gemlinga hjá karli einum, sem fóðraði þá á grænu
broki og töðu. Kraftmikil flæðihey geta að vísu verið
svo góð og holl, að þau sjeu gott lambafóður, en þó
mun hentugast að gefa þau með beit.
Það er óskemtilegt, þó einkum á sumum innigjafa-
jörðum, að fóðra lömb á þessum kraftmiklu flæðiengja-
heyjum, sem alloft eru meira og minna menguð af
leir og flóðmóðu. Af sliku fóðri þola lömb ekki nema
hálfgerða sultargjöf, þau geta að vísu haldið nokkurn
veginn holdum, ef ekkert ber út af með heilsuna, en
því láni er sjaldnast að fagna. Þau eru oft með hósta
og htyglu, hlessing og skitu, og húsin eins og flór, og
skepnurnar forugar og kleprugar upp á hrygg. Stækjan
og óloftið næstum óþolandi. Svona fóðraðir gemlingar
eru oft vaxtarlitlir og kviðdregnir, taka illa voibata og
er hætt við skitu þegar þeir fá gróðurinn. Það er sjálf-
sagt með leirhey að láta þau blikna, þá eru þau nokkuð
hollari, einkum ef þau eru forn. Jeg er vanur að gefa
lömbum vatn ailan veturinn og lítið eitt af salti í það.
Einnig hefl jeg gefið lömbum sýrublöndu, og gefist þab
ágætlega. Annars eru skiftar skoðanir með brynningar
og snjógjöf handa sauðfje. Jeg hallast frekar að vatns-
gjöfinni. Þó getur það verið spursmál í langvarandi
innistöðu á kjarngóðu heyi og ef hús vilja blotna um
of, hvort ekki er eins gott að gefa snjó, og þá beia
hann inn til skepnanna í vatnsheld ílát. Húsin blotna
þá minna. Jeg hefl reynt hvorttveggja og undir þessum
kringumstæðum hefir mjer reynst snjógjöfin eins affara-
sæl. Með slæmum heyjum er sjalfsagt að brynna, og
þegar lítið er um snjó og hann óhentugur; en einkum
er nauðsynlegt að brynna ám seinni hluta vetrar, og
að vorinu, þegar langt er liðið á meðgöngutíma þeirra.
Eins og Ijóst er af framanrituðu, þá hefl jeg sjerstak-
lega miðað umsögn mina um fóðrun á sauðfje við íýra
landkosti. Það er ekki hægt að gera rjettmætan saman-