Búnaðarrit - 01.01.1928, Blaðsíða 263
BÚNAÐARRIT
257
inni að þeir haldiat vel við hold. Þeir geta farið vel að
með þessari aðfeið; nógur er innistöðutíminn og ófrelsið
á þessum greyjum, eftir að þeir eru algerlega teknir
fastir á hús. En til þess að þetta sje framkvæmanlegt
verður að hafa girðingu heima við, að beita þeim í.
Þegar hrútar eru teknir algerlega inn, er best að
gefa þeim heldur rparlega, ekki meira en svo að þeir
jeti með góðri lyst upp gjafir sínar, sjeu kviðgóðir og
lystugir. Það er ekki nauðsynlegt að gefa hrútum betur
en svo, að þeir hafl gott viðhaldsfóður fram til svo sem
viku fyrir fengitímann, þá þarf að fara að bæta fóður
þeirra, þá á brúðkaupsveislan að byrja. E£ um mjög
feita og þungfæra hrúta er að ræða, er heppilegt að
minka heygjöflna, en gefa þeim mat um fengitímann,
þeim verður Ijettara um brúkunina, leggja minna af, verða
þolnari og hraustari. Það er ekkert á móti því, að nota
væna og vel fóðraða lambhrúta dálitið, handa svo sem
8 — 10 ám. Það er jafnvel betra, ef í þá kemur mikill órói;
þá þarf einnig að bæta fóður þeirra og sjálfsagt að gefa
þeim mat, ef þeir eru átlitlir meðan óróinn er í þeim.
Best er að gefa hrútum nýmjólk, einnig er gott að gefa
þeim rúgbrauð eða mjölsoppu, haíra, maísmjöl o. fl.
Margir halda á móti því að biynna hrútum fyr en að
loknu dagsverki um fengitímann. Það er nú ekkert á
móti þessu, ef tilhleypingin er ekki meiri en svo, að
ekki þutfi nema einu sinni með hrútinn út yfir daginn.
En þar sem eru margar ær, og húsbóndinn spar á
hrútahaldi, eins og fjárríkum bændum hættir nú til,
og einn hrútur vetður ef til vill að þjónusta 15—20 ær
yflr dnginn, þá veitir ekki af að fara að minsta kosti
4 — 5 sinnum út með hrútinn yflr daginn, og þá munu
hiússar orönir allþyrstir að loknu sliku dagsverki, og
drekka meira en góðu hófl gegnir. Jeg hefl oft gefið
hrútum að bragða vatn eða bíta í snjó á milli
tilhleypinganna. Það er heldur ekki nauðsynlegt að
þeir drekki mikið, en að eins til hressingar. Jeg
17