Búnaðarrit - 01.01.1928, Síða 267
BtfNAÐARRIT
261
eða annað. Gólfinu verður að halda sljettu, að þeir hafi
þó fult eins hátt undir framfótum. Einkum þegar fje
bleytir undir sjer að vetrinum og stendur inni yfir lengri
tíma, þá vilja myndast hryggir eftir endilöngum hús-
krónum, en verður lægra við vegg og garða, einkum þó við
vegg. Þetta veldur skepnum óþægindum, og fyrir kemur
það að kindur leggjast afvelta í lægðunum við veggina,
og dæmi veit jeg til þess, að lambfullar og þungfærar
ær að vorinu, hafa dáið í lægðum þessum. Það væri
því ekki ósanngjarnt, áður en svo er komið, að moka
úr hryggjunum ofan í lægðirnar og sijetta gólfið. Hrút-
arnir eiga að standa á sljettum, hæfilega háum steinum
með framfæturna, þegar þeir jeta; garðinn á að vera
lágur og hægur. Hefir enginn tekið effcir því, hvernig
einkum þungir og feitir hrútar bera sig til seinni hluta
sumars og að haustinu, þegar þeir eru frjálsir í hagan-
um? Þegar þeir standa án þess að bíta, standa þeir
venjulega hærra að framan upp í þúfu eða mishæð,
þegar þeir liggja hafa þeir venjulega hærra undir fram-
partinum. Þetta stafar af því, að þeim fellur illa þegar
iðrin og mörfyllan hallast fram í þeim og þrýstir að
brjóstholinu. — Að þessu athuguðu er hægt að sannfær-
ast um, að það sje alt annað en góð líðan þeirra hrúta,
sem verða fyrir því óhappi, að standa á höfði í húsinu
í heilt misseri.
Því má ekki gleyma, að hafa vel bjart og rúmgott
á hrútum, og ekki of heitt. Umfram alt verða
lambhrútar að hafa bjart, loft- og rúmgott húsrúm.
Seinni hluta vetrar þurfa rosknir hrútar að hafa gott
viðhaldsfóður, þó verða hrútar á annan vetur að hafa
framfarafóður og mega alls ekki leggja af að vorinu.
Rosknum hrútum má fara að beita, þegar út á liður,
en best er þó að beita þeim sjer og þeir leggi sem
minst af.
Jeg vík nú aftur að lambhrútunum. Eins og áður er
að vikið verða þeir að fá bjúkrun og hýsingu, áður en