Búnaðarrit - 01.01.1928, Síða 269
BÚNAÐARRIT
263
kind, eöa þurfa að akka skepnunum áfram í einni bendu
og ekkert gengur. Þetta er mikill munur, eða hvernig
þetta fer með skepnurnar. — Jeg get borið um það af
eigin reynslu, að jeg hefði oft og einatt alls ekki getað
komið fje mínu í bestu hagana, án forystukinda. —
Best er, þegar forystufje er keypt og flutt lengra til, að
kaupa lömbin, svo þau festi yndi, og venjist jafnt og
vitsmunaþroskinn vex, þeim staðháttum sem þau eiga
við að búa. Lömb af forystukyni eru sjaldan mjög dýr,
og þó þau kunni að bregðast, sem komið getur fyrir,
jafnvel þó þau sjeu af góðu kyni, þá er ekki svo mikið
í húfi, að fá sjer þá annað, sem betur reynist. Forystu-
fje er oft einþykt. Jeg veit nokkur dæmi þess, að þegar
fullorðið forystufje er flutt á ókunna staði, þá nýtur
það sín ekki fyrir heimþrá og söknuði, og veitir þá ef
til vill enga forystu fyrsta sprettinn.
Fyrir nokkrum árum var golmóótt ær noTðan úr
Pingeyjarsýslu seld hjer vestur í Svínadal. Hún kom um
haust með skipi til Blönduóss, var svo rekin þaðan
fram í dalinn, og er það fullkomin dagleið með fje. Um
vorið fyrir sauðburð sást Golsa ut á Blönduóss-kaupstað,
og litlu síðar fanst lík hennar sjórekið skamt frá ósnum.
Hún hafði lagt í ósinn, þar sem hún kom á land haustið
áður, en Blanda í sínu ógnarveldi kastaði aumingjanum
út í sjó. — Golsu hafa að likindum þótt forarflóarnir í
Svínadalnum fúlir og óvistlegir; hún gat heldur ekki
lagt meira í söluinar fyrir heimþrána í ilmríka og bros-
hýra dalinn sinn, til vina og ættingja.
Fyiir 10 árum var keyptur mórauður forystuhrútur
hjer úr sveitinni að Páli á Stóruvöllum. Undan hrút
þessum komu nokkrar ijettrækar kindur og sumar ágætar,
og var þá fátt um ijettrækar ær hjer í sveitinni. Jeg
eignaðist undan Móra 2 sauði, svartan og mórauðan,
hvern öðrum betri; svart á jeg enn, nú 9 vetra. Hann
er frægur snillingur í íþrótt sinni og bregst aldrei, á
hvað sem honum er beitt. Út af þessum mórauða hrút