Búnaðarrit - 01.01.1928, Page 277
BUNAÐARRIT
271
skapnum", mælti jeg. „Halldór gamli býr líklega ekki
lengi úr þessu, hann kvað vera orðinn heilsulítill". —
„Við skulum nú ætla það“, mælti Páll. „Annars er jeg
hræddur um að hugur Árna stefni í aðra átt. Jeg held
að hann væri gott búmannsefni, hann er duglegur og á
allmargar skepnur, en er þó víst töluvert skuldugur.
Siðastliðið sumar kom kaupakona að Holti, eitthvað að
vestan, og hún er í Holti enn. Það er sagt að hún hafi
mikil áhrif á Árna og jafnvel að þau muni ætla að
taka saman. Hún sjer fáar kostahliðar á sveitalífinu og
sveitabúskapnum, en gull-land hennar er aftur í sjó-
þorpunum og kaupstaðamölinni. Þar er hennar framtíðar
draumaland. Þau Árni og hún (Lovísa) hafa stofnað til
margra skemtisamkvæma í vetur, og nú í kvöld á eitt
„ballið" að vera fram á Grund. Jeg er hræddur um að
nokkrar krónur .hafi hrotið hjá Árna í vetur; hann hefir
oftast lagt til veitingarnar, en sjaldan eða aldrei selt þær.
Jeg hitti Árna nú fyrir stuttu", hjelt Páll áfram; „hann
bauð mjer ærnar sinar til kaups, og kvaðst alráðinn í
að fara eitthvað langt í burt á næsta vori. Hann kvaðst
ekki finna lengur neina ánægju í þessu þurrafrosti og
rolluragi í sveitinni. Jeg hefi heyrt að Erlendur á Gili
fari til Halldórs gamla í vor“. — „Þetta er mjög leiðin-
legt að heyra“, mælti jeg við Pál. Við vorum komnir
heim að túninu í Holti. Fjeð lá og stóð í þvögu við
húsin. Við riðum sunnan í hlaðið. Norðan að bænum
kom samtímis hópur af ungu fólki, með töskur og
pinkla. Það var „ball“-fólkið. Árni kom út í þessu og
bauð gestina velkomna, hann vjek einum manni úr
hópnum lítið eitt afsiðis á hlaðinu, sá bar gilda tösku.
— „Þetta er Erlendur á Gili“, mælti Páll.
„Hvernig gekk ferðalagið?" mælti Árni við Erlend.
•— „Ó, minstu ekki á það! Doksi þóttist ekkert
hafa, Simbi brást lika; hafði engu náð úr „Goðafossi"
síðast". — „Ó, hver dj..........! Bölvaðir ræflarnir. Það
er gamla sagan; svo þú ert þá alveg slippur“. —