Búnaðarrit - 01.01.1928, Qupperneq 291

BUNAÐARRIT
285
skapinn. Yið gengum inn. Páll sýndi mjer bæinn horna
og enda á milli; hann var snotur og smekklegur utan
og innan, enda vel um hann gengið. Svo kom kaffið og
rjúkandi lummurnar. Það bar okkur ung og tápleg kona.
Það var húsmóðurin. — Svo gengum við t.il penings-
húsanna. Þar voru hús yfir 100 fjár og 10 hross. Húsin
voru haglega gerð, og sami snyrti- og þrifablærinn á
öllu. — Yið gengum heim að bænum aftur. Jeg leit inn
í fjósið. Það rúmaði 4 nautgripi. Og var þar sami snotri
frágangurinn.
Við námum staðar á hólnum fyrir vestan bæinn. Tún-
sfæðið og túnið var girt á 3 vegu með fimmfaldri
gaddavírsgirðingu. Á einn veginn að sunnan var garður,
að mestu hlaðinn úr grjóti og hlið á honum, beint
suður imdan bænum. Hóllinn og hvammurinn voru
þegar komuir í sæmilega rækt, og kvaðst Páll síðastl.
sumar hafa fengið 50 hesta af töðu og innangaiðs-
heyjum. Afgirta landið kvað Páll vera 15 vallardagsláttur
að stærð. NoKkuð af móanum var Pall búinn að plægja
og iaga til ræktunar, og elstu flagsijetturnar að nokkru
uppgrónar. Þegar jeg hafði athugað alt þetta, þá sagði jeg:
„Þú ert gæfumaður, Páll, að hafa tekið þessa lífsstefnu.
Jeg þykist sjá að þjer muni búnast vel að verkum þinum".
— „Það vona jeg að verði“, mælti Pall; „jeg hefi að
vísu orðið að leggja allhart að mjsr, til að koma því í
verk, sem þú sjeið hjer; en jeg iðrast ekki eftir því, sem
jeg hefi gert, og mun aldrei gera. Jeg er að vísu nokkuð
skuldugur eftir byggingarnar, en ekki vex mjer það svo
mjög í augum. Við erum öll heilsugóð, og konan mín
er dugleg búkona; jeg hefi líka heldur meiri arð, af
skepnunum mínum, heldur en alment gerist.“. Og Páll
bætti við: „Jeg trúi á framtíð þessa unga býlis míns,
fyrir mig og mína afkomendur; jeg trúi á dað og dreng-
skap; jeg trúi á heill og hamingju hvers þess manns,
sem með dugnaði og hagsýní leitar sjer brauðs og bjargar
í frjómoldu fósturjarðarinnar". — Kona Páls kallaði á