Búnaðarrit - 01.01.1928, Page 301
BÚNAÐAHRIT
295
arinnar, sem verst gengur úr. Nú í sumar urðu 25 pd.
úr botna-dún mínum og 86 pd. úr hreiðra-dúninum.
Hreiðratala 3060.
Hvort dúnn skemmist við að geyma hann óhreins-
aðan til haustsins, skal jeg ekkert um segja. En ótrú-
legt bykir mjer það, ef dúnninn er þurkaður nögu vel
til geymslunnar og síðan geymdur á þurrum, rakalaus-
um stað. Og það er jeg sannfærður um, að afar nauð-
synlegt er, að varp-rakinn fari fljótt. og vel úr dúninum;
má hann því sem allra minst liggja saman í pokum
■óþurkaður, þó að hann sje tekinn í þurki og virðist
vera nærri því þur. Jeg tel víst, að hjallur Ólafs læknis
á Búlandsnesi sje mesta þing, og væri hann þó sjálfsagt
mun betri með þaki. — Jeg get getið þess hjer, sem
bóndinn á Látrum hefir sagt mjer. Kveðst hann hafa
tekið eftir því, að mikil þurkun, í sterku sólskini, geri
-dúninn móleitan. Þykir mjer það merkilegt og þó ekki
ólíklegt. Sömu áhrif heflr sterkur og mikill hiti.
Ekki tel jeg ráðlegt að brjóta dún sólþurran. Er það
vegna þess, að sólþur brotna stráin seint og illa, en
vandlega þur brotna þau á svipstundu, að heita má.
Veit jeg að margir varpmenn eru á þeirri skoðun, að
fljótlegast sje að vinna alt að viskinni í einu: brjóta,
hreinsa og tína, og skuli nægileg bökun á undan fara.
Er jeg og þeirrar skoðunar.
2. Itöknn og lireinsnn.
Þegar byrja skal dúnhreinsun er um tvent að velja
að kaldhreinsa eða baka dúninn. Margir telja, að kald-
hreinsaður dúnn sje bestur, og má það vel vera. Bó
eru margir gallar við kaldhreinsun, svo sem:
1. Mikið seinlegra.
2. Búnninn verður varla eins hreinn.
3. Dúnninn rifnar meira í sundur og rífst meira niður. Yerð-
ur því ekki eins mikið úr honum og þeim, sem bakaður er.