Hlín - 01.01.1919, Qupperneq 16

16
Hlíii
Heilbrigðismál.
L j óslækningar.
Sú var tíð'in, að menn tilbá:ðu sólina og dýrkuðu, því
Jiað var lýðum ljóst, að hún viðhjelt öllu lífi á jörð-
unni. Þessi sólardýrkun er skiljanlegri en flest önnur af-
guðadýrkun. Frá alda öðli hafa menn tundið til hollust-
unnar, sem leiðir af yl og birtu sólarinnar.
Það er þó ekki langt síðan að náttúruvísindamenn fóru
að rannsaka með nákvæmni lækningakraft sólarljóssins.
Skal meðal Jjeirra telja fyrstan liinn víðfræga landa vorn,
Niels R. Finsen.
Finsen sýndi fyrstur, að hægt væri að lækna hörunds-
lterkla þá, sem lúpus nefnast, með sólargeislum. Hann
fann, að rauðir ljósgeislar væru áhrifaminstir, en bláleitir
áhrifamestir. Með því að útiloka rauðu ljósgeislana, en
safna hinum áhrifameiri geislum með safngleri og beina
jDeirn á hið sjúka hörund, tókst honum að hreinsa lúpus-
sárin og græða þau.
Þessi lækningaraðferð Finsens hefur farið sigurför um
heim allan. En hann gerði margar aðrar lækningatilraunir
með ljósgeislunt. T. d. sýndi hann fram á, að bóluveiki
verður vægari, ef breidd eru rauð tjöld fyrir gluggana,
svo að aðeins rauðir Ijósgeislar komist inn. Með því er
girt fyrir, að hinir álirifameiri bláu geislar nái aðgöngu,
en fyrr það grefur síður i bólunum og myndast J>á engin
bóluör, sem annars afskræma menn.
Finsen reyndi ennfremur að lækna ýmsa sjúkdóma
með sólböðum og rafljósaböðúm, en hann dó, áður en
liann kæmist að fullri niðurstöðu um árangurinn. F.n eftir
dauða Finsens tóku við lærisveinar hans danskir og ýmsir
læknar í öðrum löndum. Meðal þessara lækna ber eink-
um að nefna tvo, Bernhardt og Rollier. Þeim tókst að
lækna margskonar berkla með sólböðum. Tilraunirnar
i