Hlín - 01.01.1919, Blaðsíða 36

3G
Hlin
Uppeldi og mentamál.
Áhugamál kvenna.
Flestar konur eiga einhver áhugamál, þó þær láti þau
lítið í ljósi í ræðum og ritum. Að þær cru svo þögular
og ófúsar á að láta skoðanir sínar koma opinberlega
fram, stafar að miklu leyti af eldgömlum venjum. Það
var ekki siður að leita álits kvenna um opinber mál.
Verksvið þeirra var ekki talið ná lengra en að innanhús-
störfunum. Að vera mæður, matseljur og þjónustur karl-
mannanna var þeirra hlutverk. Það þótti jafnvel ekki kon-
um sæmandi að hafa afskifti af því, sem laut að öðru.
Konurnar gerðu því um langt skeið ekki kröfur til að
hafa hönd í bagga um málefni sín. En nú eru miklar
breytingar orðnar á í þessu efni. Konurnar eru að vakna
og hrista af sjer gamlar venjur. Sjónarhringur þeirra er
að stækka, og þær hafa fengið í liendur vopn til þess
að berjast fyrir áhugamálum sínum. En það er eðlilegt,
að fyrst unt sinn verði konur hikandi að beita vopnun-
um jafnhliða karlmönnunum. Þær óttast, að þær skorti
þrek og kunnáttu á við þá, sem hafa um svo langan
aldur æfst og þroskast við það að vinna að margskonar
andlegum störfum. Konurnar verða að sajtta sig við, þótt
ekki sjeu þær í byrjurí jafnokar karlmannanna í mælsku
eða ritsnilli. Ef þær berjast fyrir góðum og göfugum niál-
efnum með drengskap og festu, getur þeim áreiðanlega
orðið talsvert ágengt.
Jeg hef oft hugsað um, hve skemtilegt og fróðlegt
það væri, að vita um áhugamál sem flestra landsins
kvenna. Því miður erum við altof fáfróðar um skoðanir
og vilja livor annarar; eigum því erfitt með að sameina
okkur um að lirinda málum okkar áfram. Jeg ætla nú,
heiðruðu konur, með nokkrum orðum að skýra ykkur frá,