Hlín - 01.01.1919, Qupperneq 68

68
Hlín
lestri“, en fræðslu sína kvaðst hún hafa fengið frá Pale-
stínu eða gamla Gyðingalandi. — í Lundúnum tók hún
1 sterlingspund — 18 kr. — fyrir að lesa í eina lófa, og
hafði ekki við; svo var aðsóknin rnikil. En nú hafði Ját-
varður samið við hana um ákveðið gjald gegn því, að
hún dveldi í Edinborg á kostnað fjelagsins meðan á út-
sölunni stæði og sýndi list sína fyrir hálfvirði, Jr. e. 10
shillings — 9 kr., — sem svo rynnu í sjóð fjelagsins. Heyrði
jeg sagt, að ekkert hefði auðgað „basarinn" meira en
tekjur þessarar kynlegu konu.
Um þessar mundir var jeg að sauma hjá hefðarkonu
einni þar í borginni, Evu Simpson barúnsdóttur; faðir
liennar var Sir James Young Simpson, sá er fyrstur fann
klóróform (f. 7. júní 1811, d. 6. maí 1870). Kvökl eitt
kom hún upp til mín og sagði að Jrað væri kona niðri,
sem langaði ákaflega til að kynnast mjer. Jeg spurði hver
það væri. Hún kvað Jrað vera jungfrú Edith Griffeth,
prófessor í lófalestri. Jeg kannaðist þegar við nafnið og
spurði hvað í ósköpunum hún vildi mjer. Hún sagði,
að hana langaði svo til að lesa í lófa mína. Jeg tók því
mjög fálega. Kvaðst alls engan trúnað leggja á slíkt og
aldrei ætla að láta spá fyrir mjer, og svo gæti jeg gert
margt þarfara við shillings. Húsfreyja flutti málið af
kappi; sagði að það ætti ekki að kosta neitt, og svo væri
jungfrú Griffeth alveg sjerstök, og ætti ekkert skylt við
hinar smærri svonefndu spákonur. Hún hefði lesið í
lófa Játvarðar konungsefnis og annara stórmenna, og
þeir stæðu undrandi yfir gáfu hennar, sem virtist yfir-
náttúrleg. — Því til frekari sönnunar, hve samviskusöm
jungfrú Griffeth væri, Jrá gerði luin sjer alt far um, að
ná í alókunnugt fólk, sem enginn hefði getað frætt hana
um, og lýsa svo lyndiseinkunum Jress eða ýmsu, sem
fram við það hefði komið, til að vita, hvort sjer ekki
skjöplaðist, en það væri ástæðan til Jress, að hún vildi
kynnast, mjer.
F.ndirinn varð sá, að við jungfrú Griffeth vorum kynt-