Hlín - 01.01.1920, Blaðsíða 54

• 54
Hlin
var. Hann koin náttúrlega að húsvitja eins og venjulegt
var, en nú fjekk jeg ekki blíða ávarpið, heldur skipun
um að koma með kverið mitt. Mjer fundust viðbrigðin
svo mikil, að jeg misti strax móðinn og gat naumast
stamað út því litla, sem jeg kunni, og skilningsleysið var
að því skapi. Við vorum mörg systkin, tveir bræður eldri
en jeg. Um vorið átti að staðiesta eldri bróður minn;
hann var gáfaður, og það sem ekki var minna um vert,
hann var kjarkgóður. Prófastinum líkaði ágætlega bæði
kunnátta hans og skilningur og setti hann næstan altar-
inu við ferminguna, og þótti það særnd mikil. Næsta vor
var annar bróðir minn staðfestur. Nokkru áður en átti
að lerma, spurði jeg hann, hvort hann kviði ekki fyrir
að láta prófastinn ferma sig. ,,Jú, hálfpartinn, liann er
svo harður, það liggur við að við sjeum hrædd við hann,
jeg er ekki verri en hin, hann talar aldrei neitt við okkur,
svo að við erum lionum ókunnug." l><ið var meinið. Samt
gekk alt þolanlega. Þessi bróðir minn var sá þriðji í röð-
inni. Þriðja vorið átti að staðfesta mig. Mikið kveið jeg
fyrir. Altaf var jeg jafn fákunnandi og jafn fáfróð. Loks-
ins kom sú frjett, að nýr prestur sækti um brauðið. Mjer
fanst næstum eins og nýtt ljós renna upp í sál minni. En
það dofnaði fljótt við.þá hugsun, að prófasturinh ætlaði
að ferma, áður en liann skilaði prestakallinu. Tíminn
leið. Fermingardagurinn var ákveðinn, og nú ætlaði
prófasturinn að staðfesta börnin við aðalkirkjuna. Jeg
mátti ekki hugsa til þess að standa Irammi fyrir ókunn-
ugum söfnuði, jaln fáfróð og jeg var. Marga nótt lá jeg
vakandi, og jeg held að jeg hafi stunið upp ófullkom-
inni bæn til Guðs að veita mjer kjark, svo að jeg.gæti
gert grein íyrir þeirri litlu kristindómsþekkingu, sem jeg
hafði lilotið. Mjer fanst jeg vita meira en jeg gat frá
skýrt. Loksins fann jeg ráðið. Jeg fór til föður míns og
bað hann að lofa mjer að bíða eftir nýja prestinum, jeg
sagðist kvíða svo fyrir að láta prófastinn ferma mig.
Blessaður pabbi minn spurði, livað jeg væri að segja, eða