Árbók Félags útvarpsnotenda - 01.01.1930, Blaðsíða 28

26
ÚTVARPSÁRBÓK
ast við, að deilum þeim, er liafa risið um rétt til end-
urútvarps, verði bráðlega leitt til lykta. Fvrir Islands
liönd liefi eg þegar tryggt oss aðstoð eins af stjórn-
öndum þessa alheimsfélags útvarpsstjóranda.
Útvarpsráðið íslenzka væntir að geta flutt íslenzk-
um lilustöndum allar helztu nýjungar, er gerast i
Evrópu, jafnharðan og fréttir þær berast, og má því
búast við, að fréttum verði útvarpað um ísland að
nokkruin meiri mun en tíðkast i Evrópu, þar sem
hlaðamennska öll er miklu fullkomnari og meira fé
er varið til að afla frétta en liér er unnt í voru landi.
Útvarpsstöðin íslenzka mun kappkosta að útvarpa
góðuni fyrirlestrum, einkum um íslenzka þjóðhagi,
bókmenntir, sögu og vafalaust gefa íslenzkum stjórn-
málamönnum (með jafnri skifting milli flokkanna)
tækifæri til að ávarpa landslýð við og við. Þjóðverj-
ar hafa réttilega tekið fram (i útvarpsbókinni 1929),
að takmark útvarpsins sé að ala upp liina ungu kyn-
slóð, en það takist best með því að kynna þjóðinni
sjálfa sig, eins og hún hefir lifað og starfað á und-
anförnum öldum, í sögu, i bókmenntum, i listum og
i livers kyns athöfnum, en um leið bjóða það bezta,
sem nútíminn hefir völ á. Þannig skapast framtíðar-
kynslóðin með samstarfi hinna sögulegu minninga
og nútíðarverðmæta. Þess vegna verður liið þjóðlega
að sitja í fyrirrúmi.
Mikilsverður þáttur i islenzkri litvarpsstarfsemi
hlýtur útvarpskennsla að verða. í Englandi er nú
komið á skipulagsbundinni útvarpskennslu fyrir all-
an veturinn við um 3000 skóla. Ágætir fræðimenn
flytja fyrirlestra, Iiver á sínu sviði, um náttúrufræði,
landafræði, sögu o. fl., en kcnnarar skóla þeirra, er