Árbók Félags útvarpsnotenda - 01.01.1930, Side 43

ÚTVARPSÁRBÖK
41
um höllum, ef hann er í andlegri sveltu, og verður
svo að liverfa til kaupstaðanna, til þess að svala
þekkingarlöngun sinni og listlmeigð.
Margir minnast með söknuði kvöldvakanna
gömlu, þegar einn las eða kvað, og allar hendur voru
á lofti við fjölbreyttan heimilisiðnað, en á sama tíma
nutu þó allir sameiginlega hinnar andlegu naulnar.
Þetta fyllti heimilin hollum unaði. Nú er að rísa ný
heimilisiðnaðar öld á íslandi í betri og fegurri stil
en áður var, en hver á að skennnta og fræða meðan
unnið er, því daufar |þóttu langar vökur, ef slíkt
vantaði. Það á útvarpið að annast. Það getur verið
liollur skóli bæði fj’rir börn og fullorðna, og ódýr,
í samanburði við árangurinn.
Þó undarlegt megi virðast, getur útvarpið stutt
lieimilisiðnaðinn. Mönnum þykir gott að hafa eitt-
hvað handa milli, meðan hluslað er, og vinnan geng-
ur betur. Þ'ess má geta í þessu sambandi, að iðju-
liöldar vestur í New York, sem hafa margt fólk í
vinnu, ráða stundum til sín lesara,, sem situr í miðri
vinnustofunni og les. Hefir þeim ]>ótt þetta hor'ga
sig vel, því að fólkið er ánægðara og vinnur meira
og betur.
Það vill svo vel til, að notkun útvarps í þjónustu
menningar, er nú komin yfir tilraunastigið. Þótt
Jæssi nýung sé ung að aldri, er hún alstaðar viður-
kennd. Myndasending liefir meira að segja verið
notuð víðsvegar í Evró])u, með hjálp hins svoncfnda
Fultogra])hs, sem kenndur er við Englending ])ann
er fann hann upp, Otlio Fulton. Myndir eru t. d. send-
ar frá Englandi til Ástralíu með allgóðum árangri;
er þó fjarlægð milli þeirra landa ellefu þúsund mílur.