Árbók Félags útvarpsnotenda - 01.01.1930, Qupperneq 46

44
ÚTVARPSÁRBÓK
og samtal á heimilunum, heldur og í skólunum með-
al nemendanna. Sagt er að í Ohio skrifi nemendurn-
ir fjölda hréfa um það er þeim berst frá útvarpsstöð-
inni. Eru mörg þeirra skrifuð til annara skóla, lil
einstaklinga og til stöðvarinnar, til þess að þakka það
sem bezt þykir, biðja um meira af því o. s. frv. En
sendibréf munu reynast allra ritæfinga hczt, því að
hinn ákveðni tilgangur vekur áhuga til sem mestrar
vandvirkni.
Útvarpið liefir og reynst mjög örfandi fyrir lestr-
arlöngun nemendanna. Er þeir iiafa hlýtt á vekjandi
og fræðandi útvarps-erindi um eitthvert efni, biðja
þeir um bók úr skólasafninu, til þess að fá að vita
meira um það. Fræðsla, sem þannig er aflað, mun
verða happadrýgri en sú, sem fæst með nauðungar-
lexíum. Reynist svo viðar, að útvarp veki almenna
löngun nemendanna, til Jjess að leggja fram krafta
sína af sjálfsdáðum, þá er liér að ræða um mikils-
verða skóla-nýung.
Auðvitað verður þetta ekki að öllu lcyti af sjálfu
sér. Þótt útvarpsnotkun verði almenn á landinu og
námsefnið vel vandað, þá mun jþað jafnan verða
mikið undir kennurum og heimilum komið, iiver
árangur verður, hve vel tekst að glæða áhuga
nemendanna og að beina honum inn á svið a t-
ii a f n a.
Steingrímur Arason.