Valsblaðið - 01.05.1996, Blaðsíða 3
Séra Friðrik Friðriksson
Bam er oss fœtt: sonur er oss gefiivr
A lums lierðwn skal höfðingjadóitturirm hvíla:
nafn hans skal kallað: undraráðgjafi, guðhetja
eilífðatfaðir, friðarhöfðingi.
Jesaja 9.6.
Enginn af öllum spádómum spá-
mannanna finnst mér dýrðlegri,
háfleigari né dýpri en þessi spádómur
um komu Guðssonar í heiminn, um
veru hans í heiminum, um starf hans og
verk. Enginn spádómur er eins stílaður
uppá þá þýðingarmiklu hátíð sem
kristin kirkja hefur haldið í hérumbil 16
hundruð ár til minningar um þennan
einstæðasta atburð, sem átti sér stað
fyrir um 1950 árum.
Þessi spádómur hefur verið mér svo
þýðingarmikill, allt frá barnæsku minni
og allt til þessara komandi jóla. Hann
hefur gefið lífi mínu svo mikið raun-
verulegt innihald að ég gæti vel verið
án allra jóla-hátíðarhalda, en verið þó
eins auðugur af gleði og innri fögnuði.
Mig langar til, í mjög stuttu máli, að
benda á reynslu mína á þýðingu og
raunveruleik jólanna á minni talsvert
löngu ævi, með öðrum orðum hvað
boðskapurinn um Jesúm Krist hefur
fært mér og hvað hinn fyrirheitni
Messías og konungur hefur haft að
þýða fyrir mig. Eg set það ekki fram í
rökrænu skyni, heldur til umhugsunar
fyrir hugsandi æskumenn vora, yngis-
rnenn og yngismeyjar.
Fyrir yður, eins og fyrir mér í
bamæsku minni, tel ég víst að bamið í
Betlehem hafi verið innihald fegurstu
og innilegustu jólagleði yðar, þótt vér
böm skildum ekki til fullnustu þá, að
Séra Friðrik Friðriksson.
bamið Jesús var oss gefið, fætt sem í
mynd jólabirtunnar og jólagleðinnar
sem orsök til alls hátíðarhalds jólanna,
jóla nautnanna í mat og drykk, jóla-
gjafa og jóla skemmtana. Þess vegna
hvílir ávallt, að minnsta kosti hjá flest-
um, einhver unaðarkennd yfir jóla-
minningum vomm.
Jólin komu og bam var oss gefið til
þess að innibinda í sér gleðina og yfir
öllum öðrum gjöfum. Svo er vér
komust á legg, þá uxum vér meira og
minna frá jólunum og tilfinningunni
fyrir unaði þeirra, og þó aldrei með
öllu. Svo dofnaði tilfinning vor fyrir
barninu. Það óx með oss og samband
vort breyttist til hans, sem verið hafði
bam í Betlehem. En allir, sem héldu
trúnaði sínum við drenginn í Musterinu
og manndómsverk hans í kenningu
hans og lífi og fórnfæringar hans á
Golgata og líftöku hans í upprisunni,
þeim varð hann allt. Hann var ekki
lengur gefinn oss sem barn til þess að
gleðjast við á hátíðisdögum, heldur
sem sonur. — Nú kem ég að spádóm-
inum:
Barn er oss fætt, sonur er
oss gefínn
Þegar mér varð það ljóst að Jesús
Kristur, sem fæddist í Betlehem, ólst
upp í Nasaret, vann frelsisverk sitt mér
r
Hugleiðing
til handa og vafði sig inn í reynslu mína
og trú, þá gat ég fagnað og sagt: Bam
er mér fætt og sonur er mér gefinn. Þá
fann ég og uppgötvaði, að þessi Jesús
varð mér ekki aðeins sem vinur og
frelsari, heldur ekki aðeins sem Guð
rninn og Drottinn, heldur sem Guði
gefmn sonur frá hæðum, sem ég síðan
mætti kalla minn, tileinka mér eins per-
sónulega sem nokkur faðir eða móðir
getur sonur minn. Hann vex aldrei frá
mér og ég vex aldrei frá honum.
Síðan hef ég átt jólin sjálfur, ekki
aðeins á hinum árlegu jóladögum, held-
ur alla ársins daga og síðan veit ég að
eins og þótt hann reynist mér ávallt sem
sonur, þá hvílir höfðingjadómurinn yfir
lífi mínu honum á herðum og að spá-
dómur jólanna rætist, að hann ekki
aðeins kallast, heldur er hann minn
undraráðgjafi í öllu mínu ráðaleysi og
hann er mér guðhetja, eilífðarfaðir og
friðarhöfðingi, allt sem dýrmætustu
nöfnum tjáir að nefna. Þetta bið ég um
að megi að fullu verða jólareynsla yðar.
I Jesú Kristi hef ég fundið Guð
minnar fagnandi gleði, míns jólafag-
naðar í lífi og dauða. Hann veri yður
öllum geislandi gleði í öllu yðar lífi, á
hátíðardögum lífs yðar og allt fram að
hinni síðustu stund lífsins. Ég veit að
hann vill vera oss öllum allt, meira en
orð fá útvakið og í þessari vissu segi ég
gleðileg jól, nú og síðan eilíflega.
Amen.
(Hugleiðing flutt skólafólki árið 1953)
Valsblaðið 48. árgangur 1996
Utgefandi: Knattspyrnufélagið Valur. Félagsheimili, íþróttahús og leikvellir að Hlíðarenda við Laufásveg.
Ritnefnd: Ragnar Ragnarsson, Lárus Ögmundsson og Þorgrímur Þráinsson.
Ritstjóri: Þorgrímur Þráinsson.
Ljósmyndir: Arni Gunnar Ragnarsson o.fl. Forsíðumynd: Erling Ó Aðalsteinsson
Útlit og lestur prófarka: Þorgrímur Þráinsson.
Litgreiningar: Litróf. Prentun: ísafoldarprentsmiðja hf. Bókband: Flatey hf.
3